|
کروکودیل آب شیرین (Crocodylus johnstoni)
این کروکودیل بومی استرالیاست
پراكندگي:
استرالياي شمالي (نواحي شمالي، كوئينزلند و استرالياي غربي).
زيستگاه:
نواحي مختلف آب شيرين مانند درياچه ها، آبهاي آرام و باتلاق ها بعلاوه ي نواحي كمتر شور بالاي رودخانه ها و نهرها. آنها معمولاً نزديك سواحل يافت نمي شوند، چرا كه آب شور آنجا و نيز حضور رقيب پرنفوذ و غالب آنها، یعنی كروكوديل آب شور، مكان نامناسبي را براي آنها فراهم ساخته است. هنگامي كه شكار بي رويه ي كروكوديل آب شور رقم آنها را كاهش داد، تعداد كروكوديل هاي آب شيرين در آب هاي شور افزايش يافت. بازيافت و بهبود وضع جمعيتي كروكوديل آب شور، اين رويه را به حالت عكس برگرداند.
وضعيت:
جمعيت تقريبي در طبیعت: 50.000 تا 100.000 رأس
شكل ظاهري:
كروكوديل آب شيرين استراليا در راسته ي تمساح ها حيوان نسبتاً كوچكي است كه طول آن در طبیعت به زحمت به 5/2 تا 3 متر مي رسد و ساليان دراز طول مي كشد (حداقل 30 سال) تا به اين اندازه برسد. ماده ها حداكثر 2 تا 1/2 رشد مي كنند. شكل پوزه به طرزي غيرعادي، باريك و دراز به حالت مخروطي شکل است كه با دندان هاي تيز بي شماري (برخلاف دندان هاي كند كروكوديل آب شور) پر شده است. رنگ تن قهوه اي روشن به همراه نوارهاي تيره اي است كه بدن و دم را پوشانده اند- كه در نزديك گردن ناپديد مي شوند. برخي ديگر نوارهاي متفاوتي دارند و روي پوزه خال هايي نمايان است. فلس هاي بدن نسبتاً بزرگ هستند و پوسته هاي زرهي شكل بهم پيوسته اي روي پشت وجود دارد. فلس هاي حلقوي شكلي پهلوها و بيرون پاها را پوشش داده اند.
تغذيه:
شكل دراز و بلند پوزه نشان مي دهد كه غذاي اصلي این حیوان را ماهي تشكيل مي دهد و با چنين رژيمي کاملاً سازگار و راحت است. بااين حال، تنوع وسيعي از طعمه ها را در منوي خود دارد كه معمولاً از بي مهرگان و مهره داران كوچك، مخصوصاً زماني كه كوچك ترند، تشکیل می شود. تمساح هاي بزرگتر ممكن است طعمه هاي بزرگتري از قبيل حیوانات خشکی را هم شكار كند. كروكوديل آب شيرين از طريق كمين كردن شكار مي كند و طعمه را با حركت هاي برق آساي سر به دو طرف خرد و آماده ي ميل مي نمايد. در فصل خشك كمتر تغذيه مي كند و دليل آن كمبود طعمه، درجه حرارت پايين در شب و كاهش زيستگاه به سبب خشك شدن آبگيرها و رودهاست.
توليد مثل:
نرها به طول 5/1 متر و ماده ها كمي كوچك تر از آن به بلوغ جنسي مي رسند. جفت گيري در ماه هاي نخستين فصل خشك آغاز مي شود (حدود ماه مي) و لانه سازي بسته به ناحيه ي جغرافيايي، معمولاً بين جولاي و سپتامبر اتفاق مي افتد. ماده ها لانه ي گودال شكل خود را در خاكريزهاي شني رودخانه ها مي سازند كه هنگامي كه سطح آب پس از فصل باران پايين مي آيد، گودال هاي آنها آشكار مي شود. بررسي ها نشان داده اند كه همه ي ماده ها در يك دسته ي خاص و معمولاً در يك دوره ي سه هفته اي يكسان لانه هاي خود را مي سازند- رفتاري كه با عنوان لانه سازي "ريتميك" از آن ياد مي شود. آنها همچنين ممكن است به صورت گروهي لانه هاي خود را نزديك بهم بسازند (حتي برخي ماده ها هنگامي كه گودال پر مي شود تخم هاي ماده هاي ديگر را در مي آورند). تخمگذاري معمولاً 6 هفته پس از جفت گيري، در عمق 12 تا 20 سانتي متري در شب انجام مي شود كه بسيار نزديك به سطح زمين است و ممكن است تخم ها از تابش اشعه ي نور خورشيد خراب شوند. درجه حرارت در هنگام بعمل آمدن تخم ها بين 30 تا 33 درجه مناسب است. این تمساح در هر شكم حدوداً 13 تخم مي گذارد كه از 4 تا 20 تا متغير است. دوره ي جوجه كشي عموماً بين 75 تا 85 روز طول مي كشد (بيشترين زمان آن 65 تا 95 روز است). مطالعاتي كه برروي اثرات درجه حرارت انجام شده نشان مي دهد تخم هايي كه در 32 درجه سانتيگراد بدنيا آمده اند جنين مذكر توليد كرده اند؛ در حاليكه دو درجه پايين تر يا بالاتر از آن جنين مؤنث توليد مي كند. در هر حال، بنظر مي رسد بسته به نوسان درجه حرارت لانه، تفاوت هاي جنسيتي بيشتري شكل مي گيرد.
در این دوره مهم ترین دشمنان تخم ها خوک های وحشی و پرنتی ها (بزرگترین مارمولک استرالیا که به طول ۲ متر می رسد) هستند؛ بخصوص که از مراقبت های والدینی هم خبری نیست. پِرِنتي ها براحتي مي توانند تخم ها و لانه را بين 24 تا 48 ساعت پيدا كنند. بطور متوسط در همه ي لانه ها، زير يك سوم تخم ها جان سالم بدر مي برند و بدنيا مي آيند. تمساح ماده در پايان دوره ي جوجه كشي به لانه برمي گردد و منتظر مي ماند تا نوزاد ها صدايش كنند. آنها سپس نوزاد هاي تازه متولد شده را به دهان گرفته و به داخل آب مي برند، در حالي كه در خلال همين مدت كه ماده در لانه حضور ندارد نيز ممكن است تخم هايي بدنيا بيايند. ماده هاي بالغ نزديك لانه مي مانند و از كروكوديل هاي كوچك براي مدت نامعيني محافظت مي كنند، اما دوره ي محافظت آنها از نوزادان، كمتر از گونه ي همبوم خود، يعني كروكوديل آب شور مي باشد.
مزاحمت ها باعث مي شود تمساح ماده لانه و بچه هايش را ترك كند. همجنس خواري نيز در اين گونه گزارش شده، كه اغلب مواقعي اتفاق مي افتد كه غذا كمياب مي شود. فقط %1 از اين نوزدان زنده مي مانند و به بلوغ جنسي مي رسند؛ در بعضي سال ها، فشار شكار و غارت به قدري است كه هيج نوزادی به سن بلوغ نمي رسد. در بعضي سال ها، باران هاي زودهنگام و سيلاب ها در پايان فصل خشك تقريباً تمام لانه ها را از بين مي برد. نوزادانی كه نجات پيدا مي كنند و به بلوغ مي رسند، به همان ناحيه ي تولد و لانه ي خويش بازمي گردند.
گونه های تمساحیان- پوزه بلند
کروکودیل پوزه بلند (Crocodylus cataphractus)
پراكندگي:
افريقاي مركزي و غربي: آنگولا، بنين، بوركينا فاسو، كامرون، جمهوري افريقاي مركزي، چاد، جمهوري دموكرات كنگو، گينه ي استوا، گابون، گامبيا، غنا، گينه، گينه ي بيسائو، ليبريا، مالي، موريتانيا، نيجريه، سنگال، سيرا ليون، تانزانيا، جمهوري متحده ي توگو، زامبيــا.
زيستگاه:
گونه اي به شدت آبزي كه غالباً در زيستگاه هاي رودخانه اي با پوشش متراكم گياهي يافت مي شود؛ همچنين در درياچه هاي بزرگ نيز زندگي مي كند. برخي از آنها بصورت انفرادي در آب هاي شور نزديك ساحل و حتي در يك جزيره ي ساحلي (جزيره ي بيوكو) هم ديده شده اند. چنين گزارش هايي نادرند، اما حكايت از تحمل متعادلي از شوري در كروكوديل هاي پوزه بلند دارد.
وضعيت:
جمعيت تقريبي در طبیعت: نامعلوم.
با چنين اطلاعات كمي از جمعيت هاي وحشی، ارائه ي هر رقمي غيردقيق خواهد بود. بااين حال، با توجه به عواملي چون پراكندگي، رفتارشناسي و گزارش هايي كه موجود است، مي توان عدد تقريبي آن را حدود 50.000 رأس عنوان كرد.
شكل ظاهري:
اين كروكوديل كوچك تا متوسط (معمولاً حدود 5/2 متر رشد مي كند، اما حداكثر تا 2/4 متر مي رسد) نام خود را از پوزه ي باريك و خاص خود گرفته است كه شباهت به كروكوديل اورينكو دارد. فلس هاي حفاظت كننده بر پشت گردن در سه يا چهار رديف وجود دارد كه با فلس هاي پشتش، بر خلاف ديگر گونه هاي كروكوديل كه دو رديف مشخص فلس دارند، ادغام شده و بهم مي پيوندند. خال هايي كه روي بدن این گونه وجود دارد بيشتر در خانواده ي گاويال و برخي اعضاي الیگیتورها معمول است.
تغذيه:
برنامه ي غذايي آنها عمدتاً شامل ماهي ها و بي مهرگان كوچك آبزي است. مثل تمام تمساح ها، حيوانات بزرگتر طعمه هاي بزرگتري مي گيرند؛ البته اگر در دسترس باشد.
توليد مثل:
اين گونه ي تمساح غالباً زندگي بصورت گروهي را ترجيح نمي دهد، مگر در آغاز فصل جفت گيري. ماده لانه اي تپه اي شكل بوسيله ي ابزار گياهي مي سازد. لانه ها در سواحل رودها بنا مي شوند و لانه سازي معمولاً در آغاز فصل باران آغاز مي شود، هرچند كه توليد مثل حتي در اعضاي يك دسته غيرهزمان انجام مي شود. فصل لانه سازي این گونه شبيه، اما در كل كوتاه تر از گونه ي همبوم خود، یعنی كروكوديل كوتوله ي افريقايي مي باشد. كروكوديل پوزه بلند يك هفته پس از اتمام ساخت لانه، 16 (حداقل 13، حداكثر 27) تخم بسيار بزرگ (متناسب با اندازه ي بدن) مي گذارد. دوره ي جوجه كشي این گونه در مقايسه با اكثر ديگر گونه هاي تمساح بلند و طولاني است كه گاه به بيش از 110 روز مي رسد. ماده نزديك لانه مي ماند، اما با همان صلابت و نيرويي كه در ديگر كروكوديل ها دیده می شود، از آن دفاع نمي كند. هنگامي كه نوزادان سر از تخم در مي آورند و آن صداهاي خاص جيرجير را از خود ساطع مي كنند، تمساح ماده سر لانه را باز كرده و به كمك آنها مي شتابد. نوزاد ها سپس در سطح جنگلي مناطق رودخانه اي پراكنده مي شوند. اگرچه تلفاتي از سوي درندگان به بار مي آيد (لاك پشت هاي لاك نرم)، اما ظاهراً در كمترين حد خود اتفاق مي افتد كه احتمالاً دليل آن تعداد كم تخم هاي نسبتاً بزرگ حيوان و دوره ي طولاني جوجه كشي است.
گونه های تمساحیان - کروکودیل فیلیپین
کروکودیل فیلیپین (Crocodylus mindorensis)
کروکودیل فیلیپین بعد از گاریال هندی در معرض خطرترین گونه ی تمساح در جهان است که وضعیت بسیار وخیمی دارد و بیم انقراض آن می رود.
پراكندگي:
فيليپين (جزاير بوسوانگا، جولو، لوزون، مصبات، ميندانائو، ميندورو، نِگرو، سامار بخشي از محدوده ي تاريخي زيست اين جانور مي باشند، اما در مورد پراكندگي كنوني آنها گزارش هاي تأييد نشده وجود دارد كه مي گويد اين گونه ي تمساح از جولو، لوزون، مصبات و سامار منقرض شده است).
زيستگاه:
عمدتاً در نواحي آب هاي شيرين يافت مي شوند؛ مانند درياچه ها و استخرهاي كوچك، انشعابات رودهاي كوچك و مرداب ها.
وضعيت:
جمعيت تقريبي در طبیعت: زير ۲۰۰ رأس
شكل ظاهري:
كروكوديل فيليپين گونه ي نسبتاً كوچكي به حساب مي آيد. نرها معمولاً بيش از 3 متر رشد نمي كنند و ماده ها كوچكترند. پوزه ي نسبتاً پهني دارد و حالت زرهي مانند پشت حیوان بسيار سخت است. از لحاظ جنبه هاي ريخت شناسي شبيه به كروكوديل گينه ي نو مي باشد.
تغذيه:
غالباً از بي مهرگان آبزي و مهره داران كوچك تغذيه مي كند.
توليد مثل:
تمساح ماده لانه اي نسبتاً كوچك (حدود 5/1 متر عرض و 5/0 متر ارتفاع) به شكل تپه مي سازد و در آن بين 7 تا 20 تخم مي گذارد. دوره ي جوجه كشي تقريباً 85 روز طول مي كشد. كروكوديل ماده مراقبت نوزادان را بر عهده دارد.
گونه های تمساحیان - کوبایی
کروکودیل کوبا (Crocodylus rhombifer)
پراكندگي:
كوبا (باتلاق زاپاتا در شمال غربي، و باتلاق لانير در جزيره ي جوونتود). قبلاً در كايمن و جزاير باهاما هم زندگي مي كردند كه اكنون منقرض شده اند.
زيستگاه:
باتلاق هاي آب شيرين، اما درجه اي از شوري را هم تحمل مي كند.
وضعيت:
جمعيت تقريبي در طبیعت: ۳.۰۰۰ تا ۶.۰۰۰ رأس
شكل ظاهري:
اندازه ي آنها متوسط است و به طول 5/3 متر (تا 5 متر هم گزارش شده) رشد مي كنند كه مقداري از كروكوديل امريكايي كوچك ترند. سر كوتاه و پهن است و پشت چشمها برآمدگي استخواني وجود دارد. فلس هايي كه حالت زرهي پشت حیوان را تشكيل مي دهند تا پشت گردن امتداد مي يابند. فلس هاي روي پا به طرز غيرعادي بزرگ است و در پاهاي عقب شكل وارونه دارد. رنگ چشم در نوزادان زنبقي روشن است كه با افزايش سن تيره تر مي شود. طرح زرد و مشكي بدن این گونه نام كروكوديل "مرواريدي" را به وي بخشيده است.
كروكوديل هاي دورگه (با كروكوديل امريكايي، و كروكوديل تايلندي در مزارع) ويژگي ها و خصوصيت هاي هردو گونه را با مقاديري تفاوت در خود دارند.
تغذيه:
غذاي آنها اكثراً ماهي و لاك پشت وگاهي اوقات پستانداران كوچك است. دندان هاي واقع در عقب دهان از جلوي دهان بيشتر است- كه نشاندهنده ي سازگاري این گونه با خرد كردن لاك پشت هاست كه بخشي از رژيم غذایی او را تشكيل مي دهند. از لحاظ تاريخي برخي معتقدند كه اين جانور با تنبل (نوعي پستاندار در امريكاي جنوبي) هاي خاكي يافت مي شده است؛ آنها مي گويند كروكوديل ها با برقراري ارتباط با اين طعمه ي روي خشكي سازگاري و انطباق داشته اند. كروكوديل هاي كوبا از لحاظ مهارت هاي روي خشكي نيز شهرت دارند؛ آنها مي توانند با پاهايي كشيده و بلند روي زمين بدوند و در پريدن و جهيدن نيز مهارت فوق العاده ای دارند. آنها همچنين مي توانند با جهش از داخل آب به بالا پستانداران درختي را نيز شكار كنند (با استفاده از قدرت پرتاب فوق العاده دم از زير آب به سطح آن) و طعمه هاي آويزان از شاخه هاي درخت را بگيرند.
توليد مثل:
روش دقيق لانه سازي آنها دقیقاً مشخص نیست. طبق برخي گزارشات آنها در طبیعت گودال هايي حفر مي كنند، درحالي كه در اسارت لانه هاي تپه اي شكل مي سازند(كه البته گاهي اوقات در طبیعت هم اينگونه است). هردو روش لانه سازي بستگي به شرايط دارد (در دسترس بودن لوازم لازم براي ساختن لانه). این گونه در هر شكم معمولاً بين 30 تا 40 تخم مي گذارد. كروكوديل هاي كوبايي اغلب با يك يا دو گونه ي ديگر به هم مي آميزند. در طبیعت، كروكوديل امريكايي در هنگام پايان فصل جفت گيري خود و آغاز فصل جفت گيري كروكوديل كوبايي به هم مي آميزند. طبق برخي گزارشات آنها در مزارع كروكوديل (مثلاً در ويتنام) با كروكوديل تايلندي نيز آميزش دارند. در همه ي موارد، چنين پيوند و آميزشي پرثمر بوده كه البته خطري هم براي خالص بودن ژنتيك اين گونه ها محسوب مي شود- بخصوص در برنامه هاي حفظ و تكثير در اسارت.
گونه های تمساحیان - کروکودیل رود اورینکو
کروکودیل رود اورینکو (Crocodylus intermedius)
پراكندگي:
كلمبيــا، ونزوئلا.
زیستگاه:
مخازن آب شیرین (قسمت های میانی و کم عمق رودخانه ی اورینکو) در ساوانای Llanos که در فصل بارانی پوشیده از آب می شود و رودهای فصلی موقتی به وجود می آورد. این گونه سابق بر این در تنوع گسترده تری از زیستگاه ها زندگی می کرد (جنگل های همیشه سبز گرمسیری و نهرهای کوهپایه ای در رشته کوه های آندز).
در فصل خشک، سطح آب بسیار پایین می آید و زیستگاه های موجود در دشت های وسیع و هموار ناپدید می شوند. در این مدت، کروکودیل اورینکو به نقب های زیرزمینی (که در سواحل رودها، در مناطقی که هنوز مقداری آب باقی مانده، حفر کرده است)، پناه می برد. البته ممکن است به خشکی هم بیاید و به دنبال نواحی پرآب تر بگردد.
گزارشاتي وجود دارد كه مي گويد اين حيوان در جزيره ها نيز (مثل جزیره ی ترينيداد) ديده شده است كه بيش از 240 كيلومتر از شمال ونزوئلا فاصله دارد. گمان مي رود كه اين كروكوديل ها هنگام سيل به دريا منتقل شده، يا سوار بر حصيرهاي شناور روي آب به اين مكان حمل شده اند. در هر صورت، اين مسأله نشان دهنده ي تحمل آنها در آب هاي شور با غلظت بالاست.
وضعيت:
جمعيت تقريبي در طبیعت: 250 تا 1.500 رأس
شكل ظاهري:
كروكوديل اورينكو يكي از بزرگترين گونه هاي تمساح است كه طبق گزارش های قديمي به 6 و 7 متر نيز رسيده است. امروزه، بعيد است كه اين گونه از 5 متر تجاوز كند- تخميني محافظه كارانه از حداكثر طول تمساح نر. پوزه ي این گونه نسبتاً باريك و دراز است و مقداري به طرف بالا انحنا دارد. حالت زرهي پشت او به شكل متقارن و هم اندازه است. شکلی از تنوع رنگ در اين حيوان دیده می شود که به سه صورت نمایان می شود: رنگ سبز مايل به خاكستري بدن با تكه هاي مشكي سير در پشت، رنگ خرمايي روشن بدن و نواحي پراكنده ي مشكي كه متداول ترين رنگ آنهاست، و در نهايت رنگ يكسان و يكنواخت خاكستري تيره. هنگامي كه اين حيوانات براي مدت طولاني در اسارت بسر مي برند، رنگ آنها تغيير مي كند.
تغذيه:
نوزادان از بي مهرگان و ماهي هاي كوچك تغذيه مي كنند. حيوانات بزرگتر بسياري از مهره داران آبزي از جمله ماهي و مهره داران خشكي و پرندگان كه نزديك آنها شده يا به لب آب مي آيند را شكار مي كنند. گزارش هاي گهگاه از اين جانور خبر از حمله به انسان نيز مي دهد كه البته با توجه به وضعيت و موقعيت اين گونه، بسيار بعيد است.
توليد مثل:
لانه اي گودالي شكل بين ماه هاي ژانويه و فوريه (در فصل خشك سالانه) از پشته هاي شني كه بدليل پايين رفتن سطح آب نمايان شده اند، حفر مي شود. ماده ها بين 15 تا 70 تخم (حداقل 40) مي گذارند. هرچند كه ماده نزديك لانه مي ماند، اما بزمجه ها و كركس ها براي تخم ها خطر جدي محسوب مي شوند. بدنيا آمدن نوزادان با آغاز فصل سرما و بالا آمدن سطح آب همزمان است. تمساح ماده به مدت يك تا سه سال از بچه های جوان خود مراقبت مي كند.
گونه های تمساحیان - مورلت
کروکودیل مورلت (Crocodylus moreletii)
(واژه ی مورلت اشاره به کاشف فرانسوی این گونه دارد)
پراكندگي:
بليز، گواتمالا، مكزيك
زيستگاه:
كروكوديل مورلت را بيشتر مي توان در باتلاق ها و مرداب هاي نواحي جنگلي يافت. این گونه در آب هاي شور ساحلي نيز ديده شده است. بالغ ها در فصل خشك هنگامي كه شرايط براي آنان نامساعد مي شود، در گودال هايي به استراحت تابستاني مي پردازند. اين گونه در حوزه ي زيست خود با كروكوديل امريكايي زندگي مي كند، اما روابط بين اين دو گونه آنچنان مشخص و شناخته شده نيست.
وضعيت:
جمعيت تقريبي در طبیعت: 10.000 تا 20.000 رأس
شكل ظاهري:
گونه هاي نسبتاً كوچكي هستند كه معمولاً تا 3 متر رشد مي كنند. پوزه هاي این تمساح براي يك كروكوديل بسيار پهن هستند. رنگ او شبيه به كروكوديل امريكايي است، منتها مايه ي كلي تن این گونه تيره تر است- قهوه اي مايل به خاكستري با نوارهاي تيره تر و خال هايي بروي دم و بدن. رنگ نوزادان زرد روشن به همراه نوارهاي مشكي بر روی بدن است.
تغذيه:
نوزادان از بي مهرگان كوچك درون و اطراف آب و همچنين مهره داران (عمدتاً ماهي) تغذيه مي كنند. به مجرد اينكه سن آنها بيشتر مي شود، تنوع غذايي آنها نيز گسترده تر مي شود (مثلاً حلزون هاي آبزي، ماهي ها، خزندگاني مانند لاك پشت، پرندگان و پستانداراني مانند حيوانات خانگي). آنها گاهي اوقات به مرده خواري نيز مي پردازند.
توليد مثل:
كروكوديل هاي مورلت قبل از شروع فصل باران لانه اي تپه اي شكل (حدود 3 متر عرض و 1 متر ارتفاع) مي سازند و درون آن 20 تا 40 تخم مي گذارند. لانه ي آنها نزديك آب يا بر روي حصيرهاي شناور روي آب ساخته مي شود. گاهي ممكن است در يك لانه تخم هاي چند تمساح ماده يافت شوند. در طول دوره ي جوجه كشي (حدود 80 روز) ماده از لانه مراقبت مي كند و هنگامي كه بچه ها بدنيا آمده و او را صدا مي كنند، به سمت لانه رفته و آنرا باز مي كند. هم تمساح پدر و هم تمساح مادر از بچه ها در برابر درندگان و همنوعان عصباني خود محافظت مي كنند.
گونه های تمساحیان - کوتوله آفریقایی
کروکودیل کوتوله افریقایی (Osteolaemus tetraspis)
پراكندگي:
اين گونه در دامنه ي بسيار وسيعي با گونه ي كروكوديل پوزه بلند زندگي مي كنند.
غرب و غرب مركزي افريقا: آنگولا، بنين، بوركينا فاسو، كامرون، جمهوري افريقاي مركزي، كنگو، جمهوري دموكرات كنگو، گينه ي استوا، گابن، گامبيا، غنا، گينه، گينه ي بيسائو، ليبريا، مالي، نيجريه، سنگال، سيرا لئون، تونگو.
زيستگاه:
غالباً در باتلاق ها و نواحي جريان آرام رودهاي آب شيرين در جنگل هاي باراني زندگي مي كنند. گزارشاتي مبني بر زندگي آنها بصورت انفرادي در استخرها و آبگيرهاي ساوانايي دورافتاده در فصل خشك نيز در دست است. آنها روز را درون گودال هايي كه حفر كرده اند سپري مي كنند. گاهي اوقات اين گودال ها مقداري در سطح آب فرو مي روند. كروكوديل ها حيواناتي شبگرد هستند؛ آنها هم در خشكي و هم نزديك آب، بخصوص در مناطق جنگلي و پوشيده بدنبال طعمه مي گردند. در برخي مناطق، كروكوديل هاي كوتوله در آبگير مي مانند و در طول روز زير ريشه ي درخت ها پنهان مي شوند. بوم شناسي اين جانور شبيه کیمن هاي كوتوله است.
شكل ظاهري:
به شدت با فلس هاي استخواني برجسته اي در زير شكم، گردن، پشت و دم زره پوش شده اند. رنگ بالغ ها در پشت و دو طرف به كلي سياه است. نوزاد ها نوارهاي قهوه اي روشن بروي بدن و دم و رشته هاي زرد بروي سر دارند. شكم به رنگ زرد با لكه هاي بي شمار سياه رنگ بروي آنست. بيشترين طول ثبت شده از این گونه 9/1 متر مي باشد. پوزه ي این تمساح كوتاه و ضخيم (طول پوزه= عرض انتهاي بدن) است و بسيار شبيه به كیمن مي باشد- شايد اين بدين دليل باشد كه بوم شناسي اين گونه و كیمن هاي كوتوله شبيه هم است.
تغذيه:
ماهي ها، دوزيستان، سخت پوستان و احتمالاً ديگر طعمه هاي خشكي. مطالعات جمعيتي كه در كنگو انجام شده بيانگر تغيير در رژيم غذايي این جانور در طول سال است- در فصل باران، هنگامي كه سيلاب رودخانه ماهي ها را به سمت زيستگاه مردابي كروكوديل كوتوله مي برد، غذاي او ماهي است. اما در هنگام فصل خشك، زماني كه ماهي در دسترس نيست، غذاي اصلي او از سخت پوستان تأمين مي شود و مصرف غذايي آنها بطور كلي كاهش مي يابد.
توليد مثل:
آنها به غير از فصل جفت گيري تنها زندگي مي كنند. عمليات لانه سازي در ابتداي فصل سرما (مي تا جون) آغاز مي شود. تعداد كمي تخم گذاشته مي شود (معمولاً 10 عدد و در موارد معدود 20). دوره ي جوجه كشي بين 85 تا 105 روز به طول مي انجامد. طول متوسط نوزادان هنگامي كه سر از تخم در مي آورند 28 سانتي متر است. تمساح ماده از لانه مواظبت مي كند و تا مدت نامعلومي از نوزادان خود در آب محافظت مي كند.
گونه های تمساحیان(2)
محصولات مرتبط :
بسته آموزشی پرورش تمساح
سی دی آموشی پرورش تمساح
طراحی سوله
مقالات مرتبط :
منبع : سایتhttp://crocodilian.blogfa.com/
| .: نظر شما در مورد این مطلب:. |
|
|
|
درباره ما
تماس با ما