رفتارهای مختلف کروکودیلین در سه دسته اصلی طبقه بندی می شود : رفتار روز مره ، تعاملات اجتماعی و تولید مثل.
-
رفتار روزمره : شامل فعالیتهای روزانه وابسته به تنظیم حرارت ، کمین کردن شکارچی و تغذیه است.
-
رفتار اجتماعی : ارتباط اجتماعی بین تک تک اعضاء گروه از یک گونه مشابه که با استفاده از دیدن ، لمس کردن ، صدا در آوردن و علائم شیمیایی است.
-
رفتار تولید مثلی : این رفتار شامل اظهار علاقه به جنس مخالف ، جفت گیری ، لانه سازی و مراقبت بعد از تولد است.
حرکت
اندام حرکتی کروکودیلین برای شنا کردن دم آنها است. پاهای جلویی 5 انگشت دارد که بین آنها پرده ای نمی باشد. پاهای عقبی چهار انگشت دارد که بین سه تای آنها پرده می باشد.
موقع شنا پاها در کنار بدن قرار گرفته و حرکت بدن به صورت مواج از سر تا دم انجام می شود. پاهای عقبی در آب غالباً جهت کنترل سرعت استفاده می شوند . کروکودیلین وقتی که پاهای عقبی و پنجه های آنها را باز می کنند در آب به آرامی حرکت می کنند. سر در روی سطح آب و بدن به صورت مایل (تقریباً عمودی) درآب قرار دارند.
حرکت در خشکی بسیار طاقت فرساست. کروکودیلین از حرکت در فواصل طولانی روی خشکی خودداری می کنند. اما گاهی نیز مجبور به انجام آن می شوند (مثل وقتی که آب حوضچه محل زندگی آنها خشک شود). بعضی گونه ها نظیر کروکودیل آب شیرین ، ماگر (گاندو) و کیمن ها قاعدتاً بین حوضچه های فصلی (خشک شونده) جابجا می شوند.
بلند شدن و رفتن عمومی ترین نوع راه رفتن است. پاها به صورت عمودی زیر بدن قرار گرفته و دم کشیده می شود. حیوان در این حالت با سرعت 2 تا 4 کیلومتر در ساعت راه می رود.
تماشایی ترین حرکت آنها تاختن است. البته گونه های بسیار کمی از کروکودیلها از این روش استفاده می کنند. کروکودیل آب شیرین استرالیایی وقتی که نیاز دارد روی خشکی سریع حرکت کند می تازد. حداکثر سرعتی که موقع تاختن به آن می رسند حدود 18 کیلومتر در ساعت است ، اگر چه کروکودیلین کلاً قبل از اینکه 100 متر مسافت طی کرده باشند از خستگی بیحال می شوند
تنفس
یک ویژگی فیزیولوژی کروکودیلین این است که فعالیت شدید حالت ناهوازی آنها را از بین می برد و باید یک دوره استراحت کرده تا اکسیژن از دست رفته دوباره برگردد.کروکودیلین ها وقتی که گرفتار می شوند یا وقتی که شکار را می گیرند می توانند بسیار خشمگینانه تقلا کنند، اما آنها خیلی سریع خسته شده و بیحال می شوند. کروکودیلین با شش تنفس کرده و می توانند تا مدتی در زیر آب بمانند.
تنظیم درجه حرارت
برخلاف پرندگان و پستانداران ، کروکودیلین قادر نیستند که دمای بدنشان را با ابزار بدنی ثابت نگه دارند. به این دلیل آنها به عنوان خونسرد شناخته می شوند. آنها در هوای سرد زیر آفتاب دراز شده و حرارت می گیرند و در هوای گرم به دنبال سایه و محلهای خنک می روند.
موقع آفتاب گرفتن کروکودیلین دهانشان را باز می کنند و اجازه می دهند که مغزشان با تبخیر خنک شود درهمین حال گرم کردن باقی بدن نیز ادامه دارد. این بازکردن دهان یک رفتار نمایشی هم می باشد، خصوصاً وقتی در شب یا موقع بارندگی انجام می شود.
روش تنظیم دمای بدن برای زندگی کروکودیلین در مناطق سردسیر محدودیت ایجاد می نماید.
درباره ما
تماس با ما