بلادون

نام علمی : Atropabelladonnal و مترادفهای آن A.acuminata RoyL و A.lethalis salisb می باشد.

اسامی دیگر :

به فارسی و در کتب طب سنتی با نام های شاهبیزک و بلادون و بلادانه گفته می شود. در کتب طب سنتی گیاه لفاح را نیز با نام شاهبیزک ذکر می کنند که نباید با بلادون اشتباه شود. البته هر دو گیاه، سمی، قوی و از یک خانواده هستند ولی به هر حال دوگیاه کاملاً متفاوت می باشند.

نام انگلیسی:  BelladonnaوDeadlynighushade  گویند. گیاهی از خانواده Solanaceae است و به زبان عربی عنب الثعلب می باشد.

طبیعت گیاه :  سرد و خشک

خواص گیاه :

گیاهی است چند ساله وعلفی، ارتفاع آن تا 5/1متر می رسد. برگهای آن متناوب به رنگ سبز تیره، بیضی شکل، نوک تیز، گلهای آن درشت منفرد، آویزان به شکل زنگوله، میوه آن کروی، کمی پهن می باشد.

گیاهی است سمی و افراد عادی حق استفاده از آن را ندارند.

زیر نظر پزشک می توان به عنوان داروی ضد تشنج، ضد اسپاسم، آرام کننده و باز کننده نفس در بیماران مبتلا به آسم، معالجه ی سیاه سرفه های کهنه و دیرعلاج و معالجه خواب، از مقداری از برگ های این گیاه استفاده کرد.

در تمام این گیاه بخصوص میوه آن، آلکالوئیدهای سمی نظیر: آتروپین و هیوسیامین می باشد که از نظرمصرف درمانی و دارویی دارای اهمیت فراوان است. در زمان های قبل از پیدایش آنتی بیوتیک ها، اطبا جهت معالجه بیماری های عفونی و بیماری های سخت علاج از این گیاه استفاده می کردند.

بلادون در طب سنتی به مصارف داخلی و خارجی می رسد، برای تسکین دردهایی که با بسیاری از بیماری ها همراه است به مقدار مجاز زیر نظر پزشک تجویز می شود.

برای بسیاری از دمل ها به منظور سرباز کردن آن استعمال می شود و ضمناً در مواردی برای دردهای سرطانی، صرع، جنون، کزاز، آسم، رماتیسم مفصلی، به میزان محدود و مجاز مصرف می شود.

بلادون را سابقاً در مازندران (جمشید کش) نیز می گفتند زیرا ظاهراً جمشید نامی مقدار زیادی از میوه  بلادون را به جای گیلاس خورده و باعث مرگ او شده است. اصولاً در مصارف درمانی از برگ، میوه، ریشه و تخم گیاه بلادون استفاده می شود که هر یک موارد مصرف خاصی دارند.

خواص گیاه دارویی بلادون

نام‌های دیگر آن: بلادانه، شاهبیزک، بلادون اروپایی و بلادون هندی می‌باشد.

۱. طبع آن گرم و خشک است.

۲. بلادون میوه آن سمی است و از آن مشمع برای دردهای عضلانی تهیه می‌کنند.

۳. بلادون بر روی اعصاب تأثیر می‌گذارد و در نتیجه آرام کننده و ضد تشنج است.

۴. برای درمان آسم و سیاه سرفه می‌توان از بلادون استفاده کرد.

۵. برای داء‌الرقص مفید است.

۶. برای بی‌اختیاری ادرار مفید می‌باشد.

۷. برای درمان سرعت انزال می‌توان از بلادون استفاده کرد.

۸. دردهای معده را از بین می‌برد.

۹. قلنج‌های ناشی از سرب را درمان می‌کند.

۱۰. یبوست‌های مقاوم را از بین می‌برد.

۱۱. برای دردهای آپاندیس مفید است.

۱۲. برای ناراحتی‌های بواسیر مفید می‌باشد.

۱۳. برای دریاگرفتگی خوب است.

۱۴. قلنج‌های کبدی و کلیوی را از بین می‌برد.

۱۵. برای اسپاسم‌های ناحیه مقعد و واژن مفید است.

۱۶. برای ترشح فراوان عرق مفید است.

۱۷. عرق شبانه مسلولین را از بین می‌برد.

۱۸. مقدار مصرف برگ بلادون از ۰۵/۰ گرم تا ۰۲۰/۰ گرم در روز است و تنتور آن در الکل ۲۵ درجه برای افراد بالغ ۵ تا ۱۰ قطره می‌باشد.

۱۹. آتروپین موجود در بلادون باعث می‌شود که استعمال خارجی آن جهت چشم، باعث بازشدن مردمک گردد و برای درمان ورم قرنیه و عنبیه و سوراخ شدن قرنیه هم می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.

۲۰. سوزانده اخلاط مضر است.

۲۱. پوست آن جهت تقویت مو استفاده می‌شود.

۲۲. کسانی که مالیخولیا و سرسام دارند از خوردن آن خودداری کنند.

۲۳. برای خانم‌های حامله خوردنش مجاز نیست.