از بارهنگ به عنوان داروی گیاهی برای درمان تنبلی روده، زخم ها، مقابله با عفونت های پوستی، کاهش خلط، کاهش عفونت های مجاری ادراری و بهبود سرفه های خشک استفاده می شود.
بارهنگ در بیشتر خاک ها می روید و به آفتاب کامل علاقه دارد. این گیاه دارای برگ های پهن و سبز تیره است. گل های گیاه بلند و باریک هستند و دانه های قهوه ای کوچکی دارند که در اواخر تابستان و اوایل پاییز می رسند. از برگ های جوان آن به عنوان یک تقویت کننده بهره ببرید. دانه ها و برگ های پیرتر را نیز برای زمستان خشک کنید.
فواید دارویی گیاه بارهنگ
دانه های گیاه بارهنگ لعاب دار هستند و اغلب از آنها برای درمان یبوست و سندروم روده تحریک پذیر (نوعی اختلال در عملکرد روده که با درد مزمن در ناحیه شکم، احساس ناراحتی، نفخ و تغییرات در عادات روده ای همراه است) استفاده می شود. به این منظور، یک لیوان آب جوش را روی یک قاشق چای خوری از دانه های بارهنگ بریزید و پس از سرد شدن، قبل از خواب آن را بنوشید.
چای برگ بارهنگ برای درمان سرفه های ناشی از سرماخوردگی و آنفلوآنزا استفاده می شود. چای بارهنگ نه تنها گلودرد و سرفه را بهبود می بخشد بلکه به عنوان یک خلط آور خفیف عمل می کند و به تخلیه اخلاط موجود در ریه ها و مجاری بینی کمک می کند. بارهنگ برای درمان آسم، حساسیت ها و تب یونجه نیز مفید است.
بارهنگ ترکیب مناسبی برای افزودن به لوسیون ها، پمادها و مرهم هاست. بارهنگ برای برطرف کردن التهاب پوست، زخم ها، گزیدگی نیش زنبور، سوختگی ها، بواسیر و زخم هایی که دیر خوب می شوند، مفید است. بارهنگ برای رفع التهاب لثه، آفت های دهان و تبخال نیز مناسب است.
بارهنگ لعاب دار و سرشار از روغن های مفید، پروتئین و نشاسته است و می توان آن را همچون شلغم، به عنوان یک غذا پخت و مصرف کرد.
مطالعات پزشکی تأیید می کنند که این گیاه برای بسیاری از بیماری ها از جمله نفخ، مشکلات مثانه، برونشیت، تب، فشار خون بالا، روماتیسم، اسهال خونی، ورم معده، زخم های گوارشی و دیابت مفید است.
استعمال موضعی بارهنگ بر روی زخم های خارجی می تواند خونریزی را متوقف و بهبود بافت های آسیب دیده را تسریع کند. بارهنگ دارای خواص ضدباکتریایی است. برگ های بارهنگ را می توان به صورت ضماد بر روی جراحات، زخم های پوستی و مارگزیدگی استعمال کرد. استفاده مرتب از بارهنگ، می تواند به کاهش و بهبود جای زخم کمک کند.
ساختن پماد بارهنگ بسیار آسان است. یک لیوان برگ بارهنگ را با یک چهارم لیوان روغن زیتون ترکیب کنید و آن را در یک ظرف لعاب دار بر روی شعله پایین، گرم کنید تا به حالت خمیری درآید. دو قاشق چای خوری موم زنبور را به ترکیب اضافه کنید و هم بزنید تا موم آب شود. ترکیب را فشرده کنید و در یک ظرف دردار نگه دارید. طی چند روز آن را مصرف کنید و یا اگر می خواهید آن را برای مدت طولانی تری نگه دارید، آن را در یخچال بگذارید.
بارهنگ گیاه باارزشی است. قرن هاست که این گیاه به درمان زخم ها، جراحات، آفتاب سوختگی ها و گزیدگی ها کمک کرده است. بارهنگ درد را تسکین می دهد، درمان را تسریع و با عفونت ها مقابله می کند. بارهنگ ایمنی بدن را بیشتر و دستگاه ایمنی را تقویت می کند.
برگ های جوان بارهنگ دارای خاصیت قابضی هستند و برای درمان اسهال، بسیار مفید می باشند. برای درست کردن چای بارهنگ، یک لیوان آّب جوش را به ۷ گرم برگ خشک شده بارهنگ اضافه کنید و بگذارید ۱۰ دقیقه دم بکشد. چای برگ بارهنگ، دفع اسید اوریک از کلیه ها را افزایش می دهد (که به کنترل نقرس کمک می کند).
دانه های بارهنگ به دلیل لعاب دار بودن، به درمان گلودرد، زخم معده و دیگر بافت های آسیب دیده کمک می کنند.
دانه های بارهنگ برای دستگاه گوارش مفید هستند. آنها را به خوبی بجوید. می توانید از چای آنها نیز استفاده کنید. یک فنجان چای دانه بارهنگ، درمانی عالی برای یبوست است.
می توان از برگ های جوان و تازه بارهنگ در سالادها نیز استفاده کرد. برگ های پیرتر سفت تر هستند اما می توان آنها را به سوپ یا خورش ها اضافه کرد. برگ های بارهنگ حاوی فلاونوئیدها، کلسیم و ویتامین A هستند.
بارهنگ خوشه های بلند و باریکی دارد که بر روی برگ های آن می رویند. هر خوشه حدوداً ده هزار دانه دارد. می توان این دانه ها را به دانه های دیگر اضافه و با آنها نان درست کرد.
همواره قبل از مصرف هر نوعی از گیاهان دارویی، با پزشک مشورت کنید. خانم های باردار، مادران شیرده و افرادی که از داروهای دیگری استفاده می کنند، باید به طور ویژه ای در این مورد احتیاط کنند.
مطالب مرتبط :
