مواد مغذی و تغذیه 2
header
تبلیغات

لطفا از سایت حمایت کنید

خرید ویژه بلک فرایدی از سایت دی جی کالا

$$$ تبلیغات در سایت نوین طیور$$$

$$$ طراحی نقشه هوادهی مرغداری $$$

اعضا

نام کاربری:
کلمه عبور:
سبد خرید
کانال نوین طیور

کانال نوین طیور

مقاله
تبلیغات

 

جستجوی گوگل
Google


در كل اينترنت
در اين سايت

جستجو
رهگیری سفارش
شناسه سفارش :

بازدید کننده
شروع شمارش: 1391-12-24
کل بازدید ها: 31786056
بازدید کننده: 30438315
بازدید های امروز: 5937
بازدید های دیروز: 17019
برچسب ها
مواد مغذی و تغذیه 2

مواد مغذی و تغذيه ميگوي ليتوپنئوس وانامی در سیستم پرورش متراکم (2)
 

(گرد آورنده : پيتر وان ويك)
 
درساخت غذای پلت به روش بخار ، مجموعه ای از رطوبت ،گرما و فشار دست به دست هم میدهند تا تمام اجزائ غذا با ظرافت خواصی در یک چگالی جای داده شوند و حبه های غذایی محکمی بنام پلت ایجاد کنند (شکل 1-7 ). اجزای غذا از منابع عالی هستند که با نسبت مناسبی با یکدیگر مخلوط می شوند . رطوبت به اجزا غذا افزوده میشود و تمامی آن را بدون هیچ حد و مرزی بیکدیگر متصل کرده و خمیر غذا را ایجاد میکند خمیر غذا وارد آسیاب پلت سازی شده ودر آنجا با استفاده نوعي مته ، فشرده و متراکم میشود سپس بخار وارد محفظه پلت سازی میشود و باکمک نشاسته ،مخلوط غذایی را ژلاتینی کرده و اجزای غذا را بیکدیگر میچسباند .عامل چسبندگی غذا غالبا مکملهای ژلاتین شده نشاسته هستند که بايد برای تهیه غذا استفاده شوند .
غذای مخلوط شده با نیروی زیاد از میان سوراخهای صفحات قالبهای پلت که در انتهای محفظه تعبیه شده عبور میکنند . قطر سوراخ صفحات قالبهای پلت تعیین کننده قطر غذای پلت است .
تمام غذاهای خارج شده از صفحات قالبی پلت دارای مشابهت مراحل در روش کاربرد هستند ولی در دستگاه اکسترودر دما وفشار خیلی زیادی در درون بشکه ایجاد میشود . به همین علت است که ژلاتین نشاسته تمام اجزاء غذا را در بر میگیرد بنابراین نیاز به افزودن  چسبنده های غذایی (باندر ) نیست  . در این حالت خیلی اوقات غذاهای از قالب در آمده دارای چگالی کمتری از غذاهای پلت بخار داده شده هستند زیرا پس از عبور پلت های غذا از میان صفحات قالب ، بخار آن سریعاً رها و غذای پلت رو به انبساط میرود . مراحل اکستروژن غالبا در ساخت  پلتهای شناور کاربرد دارد که مطلوب غذای ماهی است . برای بدست آوردن پلت های ته نشین ،غذا پس از طی مراحل اکستروژن به بیرون حمل تا با اندکی کاهش دما و مقدار کمی نشاسته فرمولبندی و تنظیم شود.
پایداری غذای پلت
صرفنظر از مراحل پلت سازی ،پایداری و ثبات خوب غذا در داخل آب در مهیا کردن غذای میگو مهم است ، میگو آهسته غذا می خورد و یک پلیت ممکن است بیش از4 یا 5 ساعت قبل از مصرف در آب بماند. برای ارزیابی پایداری غذا در آب ، چند دانه پلیت را در یک بشر آب قرار میدهند. پلیتها باید برای بیش از 4 ساعت در آب ظرف ، همراه با ایجاد جریانی از تناوب  چرخش آرام آب که شبیه به اثرات جنبشی آب استخر است مانده و در نهایت تا حد زیادی سالم ، کامل و پایدار باقی بمانند . غذایی که پایداری ضعیفی در آب دارد مناسب استفاده برای میگو نیست وآب را کثیف می کند .
قطر پلیت (ضخامت پلیت )
ضخامت انواع پلیت های غذا وابسته به سایز میگو است . پست لاروها و بچه میگوهای جوان برای خوردن غذاهای پلت شده خیلی کوچک هستند . برای این دسته ازمیگوها ، ابتدا تودهء غذا بوسیله سایش به خرده های غذایی تبدیل و سپس جهت تفکیک قطرهای یکسان ،از میان دسته ای از الکها عبور میکنند. زیرا پلت های یکپارچه برای جیره های پایه از پی آمد بحرانی برخوردار نیستند . غذای مورد استفاده  برای پست لاروها و بچه میگوها غالباً از مراحل سرد پلت سازی بدست میآیند . پلت سازی با مراحل سرد ، کمترین اثر تخریبی را بر روی ویتامبنهای غذا بهمراه دارد. میگوهایی که دارای وزن کمتر از یک گرم هستند مشخصا با جیرهء پایه تغذیه میشوند. میگوهای بزرگتر قادر به خوردن غذای پلت جیره غذایی هستند . جدول 5-7 فهرستی از غذاهای خرد و پلت برای سایزهای مختلف میکو را پیشنهاد کرده است .
جدول5-7 : اندازهء قطر غذای پلت پیشنهادی برای سایزهای متفاوت میگو
قطر غذای پلت(......)
سایز میگو(گرم)
400-600
0.002-0.02
600-850
0.02-0.08
850-1200
0.08-0.25
1200-1800
.25-1.0
پلت3/32”(2.4mm)
1.0-2.5
پلت1/8”(3.2mm)
>2.5
 
در مصرف غذای پلت ،هنگامیکه زمان جابجا کردن و تغییر سایز پلت فرا رسید  ، ایده خوب این است که قبل از آنکه غذای کوچکتر متوقف شود، برای مدت7-5 روز مخلوطی از دو سایز غذا استفاده گردد تا به میگو فرصت داده شود به غذابا سایز بزرگتر عادت نماید .
کاربرد غذا در تغذيه
نسبتهای غذا دهی :
          نکته بسیار ضروری و حیاتی در مصرف غذا  استفاده صحیح آن در مقدار و زمانهای مناسب است که باید در تمام طول دورهء پرورش به آن توجه کرد . میزان غذا باید دائماً بر اساس رشد ،مرگ ومیر و اشتهای میگو محاسبه شود. اگر میزان غذا خیلی کم باشد ، کل تولید متحمل زیان می شود .همچنین غذای ناکافی هم ممکن است موجب بروز کانی بالیسم گردد بخصوص در شرایطی که با تراکم بالای میگو در استخر نیزهمراه باشد . از سویی دیگر افراط در مصرف غذا نیز باعث بروز مشکلاتی میگردد. غذای خورده نشده در استخر علاوه بر صرف هزینهء بیخودی ، باعث خراب شدن کیفیت آب استخر نیز میگردد . در این شرایط لایه ای از مواد آلی غذا در کف استخر ایجاد میشود که سفرهء غذایی خوبی برای باکتریهای هتروتروف میباشد تا با سوخت و ساز پروتیین آن، سطح آمونیاک استخر را بالا ببرند . این سطح بالا از آمونیاک رشد میگو را متوقف و آمادگی میگوها برای تلف شدن را افزایش میدهد . همچنین تقاضای مصرف اکسیژن توسط این باکتریها می توانند منجر به کاهش سطح اکسیژن محلول در آب نیز گردد و رشد میگوها را با مشکل روبرو کند .
           بعضی از باکتریهای هتروترف ماده ای را در داخل آب رها میکنند که میتوانند سبب بد مزه کردن میگوها شود . در غذا دهی زیاد ،مقداری پس ماندهء غذا کافی است تا بهمراه جذب ناقص غذای مصرف شده سبب افزایش تغییر کل ارزش غذا شود.
خیلی از عوامل در مقدار غذایی که میگو می خورد موثر است .غذای مورد مصرف با نوع غذا ،سایز میگو ،دمای آب ،تراکم ذخیره سازی ،هوا ، کیفیت آب و سلامتی میگو تغییر میکند . پرورش دهندگان میگو برای اینکه برنامه غذایی با راندمان مناسب داشته باشند باید در هنگام محاسبه جیره غذایی تمام این عوامل را در نظر داشته باشند .
            دما دارای یک اثر انکار ناپذیر در مصرف غذا و رشدمیگو است . دمای مطلوب برای مصرف غذا در میگوی گونهء لیتوپنئوس وانامی، 27-31 درجه سانتیگراد میباشد.(81- 87 درجه فارنهات) .خارج از این رنج یعنی دمای بالاتر از 31 وکمتر از 27 باعث کاهش مصرف غذا میشود . مصرف غذا ممکن است در شرایطی که دمای آب به 24 درجه سلسیوس (72 درجه فارنهایت) سقوط کند ؛ تا 50 درصد هم کاهش یابد ودر نهایت هنگامی که دمای آب به زیر 20 درجه برسد (68درجه فارنهایت) مصرف غذاکاملاً متوقف گردد.
جدول غذا
جداول غذا توصیه هایی برای کاربرد غذا با نسبت هایی بر اساس درصد افزایش وزن بدن در روز، برای حیوان با سایز های متفاوت دارد. بر اساس یک قائده عمومی ،حیوانات کوچک وزن نسبت به حیوانات بزرگ وزن درصد بیشتری از وزن بدنشان در روز تغذیه می شوند. دلیل آن این است که سوخت و ساز بدن (متابولیسم )در حیوانات کوچکتر خیلی بیشتر از حیوانات بزرگتر است .
 
 
جدول 6-7 : جدول غذا برای تولید میگوی لیتوپنئوس وانامی در تانک با سیستم فوق متراکم
 
متوسط وزن بدن (گرم)
درصد غذا(درصد وزن بدن در روز)

25-35
0.1-0.24
25-20
0.25-0.49
20-15
0.5-0.9
15-11
1.0-1.9
11-8
2.0-2.9
8-7
3.0-3.9
7-6
4.0-4.9
6-5.5
5.0-5.9
5.5-5
6.0-6.9
5-4.5
7.0-7.9
4.5-4.25
8.0-8.9
4.25-4
9.0-9.9
4-3.75
10.0-10.9
3.75-3.5
11.0-11.9
3.5-3
12.0-12.9
3-2.75
13.0-13.9
2.75-2.5
14.0-14.9
2.5-2.3
15.0-15.9
2.3-2.1
16.0-16.9
2.1-2
17.0-17.9
2-1.9
18.0-18.9
1.9-1.8
19.0-19.9
1.8-1.7
20.0-20.9
1.7-1.6
               
         محاسبه میزان مجاز غذای روزانه جمعیت میگو از حاصلضرب کل توده زنده جمعیت میگو در درصد غذای توصیه شده در جدول غذا دهی بدست میاید مطابق زیر :
میزان مجاز غذای روزانه = درصد غذا دهی   ×    کل توده زنده(کل بیومس)
                   
محاسبه کل توده زنده جمعیت میگو از برآورد حاصلضرب تعداد میگوی جمعیت در متوسط وزن میگو بدست میآید .
بیومس(كل توده زنده)=   متوسط وزن میگو      ×       تعداد کل جمعیت میگو 
                    برای محاسبه  صحیح میزان مجاز غذای روزانه میگو، اطلاعات دقیق در باره متوسط وزن و تعداد کل میگو ضروری است . برای تعیین متوسط وزن بدن میگو باید حداقل یکبار در هفته از جمعیت میگو نمونه برداری کرد .
                    حداقل تعداد در هر نمونه برداری از جمعیت هم سایز میگو 30 قطعه میباشد و اگر اختلاف سایز در میگوهای جمعیت وجود داشته باشد برای محاسبه متوسط وزن بدن میگو حداقل 60 قطعه برای نمونه برداری مورد نیاز است . بهترین نتایج در متوسط وزن از وزن کشی انفرادی هر قطعه میگو پس از خشک کردن بدنش از آب توسط ورقهای حوله ای بدست می آید .
                    تخمین تعداد کل میگوها در جمعیت خیلی مشکل است . تعداد میگوها در جمعیت در هر زمان معین مساوی است با تعداد محاسبه میگوهای ذخیره سازی شده ضربدر درصد بازماندگی میگوها در آن زمان.
تعدادمیگوها در زمان معین = تعداد میگوهای ذخیره شده ×  درصد بازماندگی  
                    تخمین درصد بازماندگی بسیار مشکل است . در سیستم پرورش میگو در تانک ، غالبا میتوان میگوهای مرده را خارج نمود و شمرد . اگر چه مشاهده مرگ ومیر میگوها برای محاسبه بازماندگی در تانک خیلی مفید است ،اما تخمین جمعیت بر مبنای مشاهده درصد تلفات تقریبا همیشه برآوردي بالاتر از تعداد حقیقی میگوها بما میدهد و آن به این دلیل است که شمردن تمام تلفات بخصوص برای میگوهای کوچکتر کار بسیار مشکلی است. بعضی از میگوها ممکن است بوسیله میگوهای دیگر خورده شوند که در این حالت دیگر تلفات بسادگی دیده نمیشوند . به همین جهت برای برآورد تعداد میگو در جمعیت از منحنی استاندارد بازماندگی استفاده میگردد که بر اساس تجربه متوسط درصد بازماندگی تهیه شده است . منحنی باز ماندگی ممکن است بصورت خطی باشد (که حاصل درصد ثابت تلفات است )ویا ممکن است دارای شیبهای مختلف زیادی باشد که حاصل بخشهای متفاوت از دوره های رشد باشد .
                    اغلب منحنیهای بازماندگی از بازتاب درصد تلفات سنگین درطول مدت مرحله نرسری تا پس از مرحله رشد ساخته میشوند . حتی اگر منحنیهای بازماندگی برای تخمین جمعیت یک مخزن بکار روند ،برای تنظیم آن لازم است که بدانیم معمولا در چه جاهایی از تانک بازماندگی بالا یا پائین است .
                    این مهم است که بخاطر بسپاریم که جداول غذادهی تنها برپایهء مقدار غذایی است که  میگوها در شرایط اپتیمم از دما ،تراکم،کیفیت آب و غیره مصرف میکنند . از این رو استفادهء مطلق از جداول غذا دهی در شرایطی که در بالاي خط اپتیمم هستیم ما را به اور فیدینگ هدایت میکند . بعنوان مثال در شرایط کمبود اکسیژن محلول ، مشخصا فعالیت تغذیه کاهش میابد و اگر فقط از درصدهای توصیه شده جدول غذا پیروی کنیم ،خیلی از غذاها خورده نمیشوند . وغذای خورده نشده ممکن است مشکل کمبود اکسیژن نامحلول را تشدید کند .
                    غذادهی زیاد به بالا رفتن سطح آمونیاک در تانک کمک میکند وبالا رفتن سطح آمونیاک در آب باعث توقف اشتهای میگو میشود  . بنا براین جدول غذا دهی باید فقط در حد یک راهنما برای تعیین جیره مجاز بکار رود .
مبنای در خواست غذا
مبنای در خواست غذا حالتی دیگر
 از کاربرد جدول غذا است .
با این روش حد مجاز بالا یا پایین غذا
که بستگی به فعالییت تغذیه ای میگو
 دارد تنظیم میشود . در هر غذا دهی ،
تکنسین مقدار غذایی که میگو میتواند
 در حد فاصل بین دو غذا دهی مصرف
 کند را برآورد میکند . اگر مقدار معنی داری از غذای غذادهی قبل؛ باقی مانده باشد مقدار غذا در وعده بعد حداقل باید 10 % کاهش یابد و اگر تمام غذای داده شده بین دو وعده مصرف شود مقدار غذا باید 10 % افزایش یابد .
این شیوه مطمئن غذادهی ،برای برآورد درصد غذا است که مناسب شرایط  پرورش در تانک میباشد . در آبهای تمیز ،دیدن اینکه چه مقدار غذا خورده شده آسان است ولی اگر تراکمی از  رشدجلبکی در تانک داشته باشیم مشاهده اینکه چه مقدار از غذا در کف خورده نشد مشکل است .
یک راه برای تعیین اینکه میگو تمام غذا را خورده یا نه ، استفاده از سینی غذا در ریس وی(استخر بتني دراز) است .بدين ترتيب كه سینی را از آب بالا میآورند تا مقدار غذای خورده شده را ببینند .
    دفعات غذا دهی
تعداد دفعات غذا دهی در روز ؛ توسط مقدار پایداری پلت غذا و اندازه درصدی از غذا که توسط میگو مصرف ،هضم و سوخت وساز میشود تعیین میگردد.
تقسیم بندی روزانه جیره غذایی در چند وعده غذا دهی با فاصله چند ساعت ،نسبت تبدیل غذا و سرعت رشد را بهبود میبخشد . علاوه بر آن غذادهی به اندازه آنچه که میگو در مدت 3-4 ساعت قادر به مصرف آن است باعث کاهش هدر رفتن مواد مغذی که خیسانده شده اند میگردد.
روشن نیست که آیا غذا دهی در طول 24 ساعت هیچ فایده ای دارد یا نه. در حالیکه وانامی شب فعال است ، ممکن است در طول این مدت فعالیت غذایی نداشته باشد . روبرتون و همکارانش (1993)گزارش کرده اند که لیتوپنئوس وانامی؛ چهار نوبت غذا دهی در طول روز را بهتر از تغذیه انجام شده در طول ساعات بیشتری از شبانه روز دریافت میکند.
سوخت وساز غذا در میگوهای کوچکتر سریعتر از میگو های بزرگتر است بنابراین به غذا دهی بیشتری در طول شبانه روز نیاز دارند . پست لارو میگو به تناوب دفعات غذا دهی نیازمند است زیرا نسبت سوخت وساز در آنها خیلی بالاتر است ، ولی نمی توانند غذای زیادی را در معده خود  ذخیره کنند . در مورد پست لاروها ایده ال آن است که آنها هر 3-2 ساعت تغذیه شوند . فاصله های طولانی بین دو غذا دهی ممکن است باعث بروز تلفات ناشی از کانیبالیسم شود . غذا ده های اتوماتیک که حجم کمی از غذا را در خلال یک برنامه و یا بر مبنای یک برنامه پیوسته توزیع میکنند ، میتوانند به ما اطمینان دهند که میگو بموقع تغذیه شده است . به همان اندازه که تناوب زیاد غذا دهی میتواند باعث کاهش رشد میگو گردد؛ 4 وعده غذا دهی در فاصله های زمانی 3 ساعت در طول ساعات روز برای میگوهای نوجوان بزرگتر از یک گرم خوب است .
 
توزیع غذا
غذای میگو ممکن است یا بوسیله
 دست ویا توسط غذا دهنده های
 اتو ماتیک توزیع شود شکل (3-7 )
روشهای غذا دهی معمول، تابعی است
از سیستم پرورش ،احتیاجات موجود
زنده در پرورش و اولویت هایی که
آبزی پرور در نظر دارد .
غذای دستی غالباً هنگامی تجربه میشود
 که بخواهند حیوانات درون یک تانک
 یا ریس وی را غذا دهند بخصوص هنگامیکه
 حیوانات کوچک هستند غذا دهی دستی به تکنسین این امکان را میدهد که توزیع غذا را مطابق با پاسخهای غذا دهی بهبود بخشد .
زمانی غذا دهی دستی ممکن است غیر عملی باشد که بخواهیم تعداد زیادی از تانکها را غذا بدهیم زیرا اینکار خیلی وقت گیر است .
غذاده های اتوماتیک اندازهء معینی از غذا را در مبنایی از زمان توزیع میکنند . غذاده های اتوماتیک توسط مجموعه وسیعی از مکانیسها (عوامل مکانیکی ) کار میکنند . غذا ده های اتو ماتیک برای لاروها ، نوزادان و میگوهای جوان شامل یک بشقاب و یا تسمه است که مملو از عذا میباشد .شکل(3-7)
این بشقاب ویا تسمه با چرخش به دور محور خود موجب پرت شدن یکنواخت غذا به درون آب با یک سرعت ثابت در تمام طول روز میشود.
پخش کنندههای غذا ؛ غذا را از یک محفظه قیفی شکل معلق ؛ در سرتاسر آب مطابق با برنامه زمانی توزیع میکنند . پخش کننده های غذا دارای یک بشقاب در کف محفظهء قیفی شکل همراه با قاشقکی در امتداد شعاع آن تا مرکز بشقاب هستند . درفاصله های زمانی  غذا از محفظه جدا شده و به بشقاب ریخته و بشقاب نیز با چرخش به دور محور خود ، غذا را به شکل هلالی  تا اندازه 360 درجه در اطراف غذادهنده پخش میکند.
میتوان پخش کننده های غذا را برای سیستم ریس وی اصلاح کرد تا قابلیت پرتاب غذا با  زاویه 45 درجه را داشته باشد . برای عملیات با مقیاس بزرگ و تعداد زیاد ریس وی غالباً از یک سیستم حمل کننده برای بار زدن محفظهء غذا استفاده میگردد که شامل لوله های سرتاسری مشود و غذا توسط اسباب و وسایل متنوعی در آن حرکت میکند .  در بعضی از این پخش کننده های غذا ؛ از دمنده های هوایی برای حرکت غذا استفاده میشود در حالی که در بعضی دیگر از مته یا ماشین های شبیه آن استفاده میشود .
شکل 3-7 : تسمه های غذادهنده را نمایش میدهد
ضریب تبدیل غذایی
یکی ازمهمترین فاکتورهای اندازه گیری چگونگی کیفیت عذا که مورد استفادهء در سیستم های پرورش حیوانات است؛ ضریب تبدیل غذا یا   FCR میباشد .
اندازه ضریب تبدیل غذایی عبارت است از کیلوگرم مقدار غذایی که لازم است تا یک کیلو میگو تولید شود . از فرمول زیر برای محاسبهء ضریب تبدیل غذایی استفاده میگردد .
 
                                                       وزن کل غذای بکار رفته   

= ضریب تبدیل غذایی                 _____________________
                                 کل وزن بدست آمده
 
ضریب تبدیل غذای پائین ، ناشی از کاربرد بسیار موثر غذا برای موجود زنده است. معمولا FCR   کمتر از 2  خوب ارزیابی میشود . FCR بالا ممکن است بعلت نقصان مواد مغذی در غذا ، غذا دهی بیش از حد ؛ فقر کیفیت آب یا غنی بودن بیش از حد آب  باشد . هر گاه که FCR بالا بدست میاید ،مهمترین کار این است که با یک نگاه موشکافانه و دقیق، به برنامهء غذایی و مراحل تولید ؛ سعی کنیم به علت این افزایش پی ببریم .
 
انبار غذا ( ذخیره غذا)
انبار غذا خیلی مهم است و غالبا یکی از جنبه های غفلت در مدیریت برنامه غذایی است . غذا های آبزیان خیلی سریع فاسد میشوند . نا کافی بودن اندازهء انبار و عدم رسیدگی کافی به غذا می تواند منجر به از بین رفتن مواد مغذی غذا ، ترشیدگی ،رشد قارچها و هجوم جانوران جونده شود .
خیلی از ویتامینهای موجود در غذا ؛ در دمای بالا نا پایدار هستند و اگر غذا در محیطهای باز در معرض دمای بالا و اشعه فرا بنفش  قرار گیرد ویتامینهای موجود در آن بطور معنی داری از بین میروند. مخصوصا ویتامین C (اسید اسکوربیت ) که مستعد تخریب و فروپاشیدگی است . در دمای اتاق ، ویتامین C دارای یک نیمه عمر کمتر از یک ماه است . مقدار اسید اسکوربیکی  که در ابتدا  به غذا افزوده میشود ، پس از گذشت 2 ماه از تولید غذا ؛ شکسته و کسر می شود . پایداری ویتامین C (ماندگاری ویتامین C ) بسیار زیاد است با اینحال در زمانهای بالا تخریب میگردد .
غذا هایی که دارای چربی بالا هستند غالبا زمانی که در معرض گرمای محیط قرار میگیرند با عمل اکسیداسیون ترشیده میشوند . غذاهای ترشیده ، که معمولاً با کمبود ویتامین E نیز همراه هستند برای میگوها غذای نا مطلوبی محسوب میشوند .
معمولاً بنظر میآید میگوهایی که از غذاهای ترش شده استفاده میکنند دارای ضریب رشد پایینی هستند . غذاهای ترش شده بوی خیلی مشخصی دارند لذا تکنسینها باید قبل از استفاده از هر کیسه غذایی ؛ با بو کردن یک مشت از غذای کیسه اطمینان حاصل نمایند که غذا ترش یا بد بو نشده است .
کپکها غالبا در محیطهای مرطوب و نمناکی که غذا نگهداری میشود رشد و توسعه می یابند . کپکها تولید سم میکنند که میتواند برای میگوها خیلی زیان آور باشد .کپکها گونه ای معین از جنس اسپرژیلوس هستند و سمی بنام افلا توکسین تولید میکنند که آسیب جدی به کبد میگو وارد میکنند . در محیطهای مساعد کپکها بسرعت بر روی غذا رشد می کنند بنابراین کپک زدگی غذا اجباراً نمی تواند از سن غذا باشد . گه گاه هم در غذاهایی که تازه هستند و از کارخانه رسیده اند رشد قارچ در روی غذا را داریم . و آن در زمانی اتفاق میافتد که غذای درون کیسه ها هنوز داغ و به اندازه کافی خشک نشده اند.هنگامی که غذای گرم ،خنک و سرد میشود، تراکم رطوبت روی غذا ایجاد میشود . در این شرایط تاریکی محیط نمناک داخل کیسه غذا ؛ یک انکوباتور (گرمخانه )خوب برای رشد قارچها است . هنکام رسیدن غذا ، بازرسی و بررسی کردن تعداد اندکی از کیسه ها می تواند ما را مطمئن از عدم حضور قارچ نماید . اگر وجود قارچ در کیسه مشخص شد ، محموله غذا باید پس فرستاده شوند . قبل از استفاده از هر کیسه غذایی هم باید بازرسی وبررسی لازم برای عدم وجود قارچ انجام شود . اگر حتی یک مقدار کم از غذا در کیسه دارای قارچ بود باید تمام کیسه غذا به دور انداخته شود . مقدار معنی داری از سم قارچ میتواند تمامی کیسه را فرا بگیرد .
غذا ها خیلی زود توسط جوندگان مورد هجوم قرار می گیرند مگر اینکه آنها را با نوار ترخیص کالا بدون وجود هیچ روزنه ای بطور محکم ، مهر وموم کرده باشند .
گذشته از خوردن غذا توسط جوندگان ،آنها با ادرار و مدفوع خود بر روی کیسه های غذا ،غذا را نابود میکنند .
 برای اجتناب از مشکلات شرح داده شده در بالا ، غذا باید در انبارهایی که خشک ، خنک و مقاوم دربرابر ورود جوندگان است ذخیره شوند ، و در صورت امکان از تهویه کنندهء هوا در انبار غذا استفاده نمود .
 تهویه کننده های هوا به ما کمک میکنند تا بتوانیم رطوبت انبار غذا را کاهش داده و   محیط انبار را نیز خنک نگه داریم . استراتژی مدیریت اموال باید به گونه ای باشد که مطمئن باشیم غذای وارد شده قبل از پایان انقضای مصرف ، مورد استفاده قرار میگیرد.
ایده ال آن است که غذا ، یک ماه پس از خرید مورد استفاده قرار گیرد و چنانچه انبار ذخیره غذا مناسب و مطلوب باشد میتوان غذا را تا 3 ماه نگه داشت و مصرف نمود .
اگر چه کیفیت این گونه غذا های تاریخ گذشته نمی تواند مانند کیفیت غذاهای تا سن کمتر از یک ماه باشد .

محصولات مرتبط :

بسته آموزشی پرورش میگو

سی دی آموزشی پرورش میگو

طراحی سوله

 مقالات مرتبط :

روشهای غذادهی به میگو

نحوه آماده‌سازی استخر و کوددهی میگو

نکات مهم برای پرورش میگو گونه وانامی

بهداشت و بیماریهای میگو

نحوه ذخیره‌سازی بچه میگو در استخر

مواد مغذی و تغذیه 1

تغذیه میگو با کرم خاکی

مروری بر تجربیات پرورش میگوی سفید (وانامی) در تایلند

ایمنی زیستی در پرورش میگو

معرفی و شناخت انواع میگو خوراکی خلیج فارس

مدیریت غذادهی در پرورش میگو


       .: نظر شما در مورد این مطلب:.
نام *:
 ایمیل :  
نظر شما *
لطفا حاصل عبارت را در باکس زیر وارد نمایید : *
49
به علاوه
7
=
     
به novintiur.ir امتیاز دهید :
با تشکر از حمایت شما