نگه داری و پرورش بلدرچین :

برای پرورش و نگه داری بلدرچین توجه به جایگاه پرورش از اهمیت خاصی برخوردار است. در مراحل اولیه زندگی، هر دو سیستم قفس و بستر بطور موفقیت آمیزی کاربرد دارند. در مدیریت پرورش بلدرچین روش های مختلفی معمول است که هر کدام منافعی دارد. این روش ها عبارتند از :

• پرورش بلدرچین از ابتدا و انتهای در بستر : این سیستم برای بلدرچین گوشتی و تخم گذار معمول است. در این روش رعایت دقیق موارد بهداشتی ضروری است. آبخوری و دانخوری پرندگان مشترک بوده و آنها در تماس دائم با یکدیگر هستند. چنانچه پرنده ای دچار بیماری واگیر دار شود، به راحتی دیگر پرندگان نیز بیمار خواهند شد.
• پانزده روز اول در بستر و بعد در قفس بلدرچین : در این روش تراکم (تعداد) پرنده در قفس با هدف پرورش؛ (گوشتی یا تخمگذار یا مولد) متفاوت است. بلدرچین های گوشتی با تراکم بیشتر، تخم گذار با تراکم کمتر و بلدرچین های مولد به همراه بلدرچین های نر نیز با تراکم کمتری پرورش خواهند یافت.
• پرورش بلدرچین از ابتدا تا انتها در قفس : هزینه برقراری این نوع پرورش از نقطه نظر تجهیزاتی بالاتر است ولی منافع زیادی دارد. در این سیستم دو نوع قفس بلدرچین (قفس جوجه و قفس نیمچه) مورد استفاده قرار خواهد گرفت. آبخوری معمولاً از نوع قطره ای (نیپل) بوده و تغذیه ی پرندگان در دانخوری ناودانی (مستقر در خارج محوطه قفس) می تواند به صورت دستی یا اتوماتیک صورت پذیرد. با این حال به نظر می رسد که پرورش در سیستم قفس تا سن سه هفتگی بهتر از سیستم بستر باشد. در اولین روز بعد از خروج از دستگاه هچر، جوجه ها می بایست در شرایطی با دمای ۳۷ درجه سانتی گراد نگه داری شوند. این درجه حرارت در هر چهار روز به میزان ۳ درجه کم می شود تا به ۱۹ درجه سانتی گراد برسد. بنابراین در پایان ۲۴ روزگی دمای سالن ۱۹ درجه سانتی گراد خواهد بود. در سیستم قفس در نظر گرفتن ۱۸۰ سانتی متر مربع سطح آزاد برای هر جوجه تا پایان شش هفتگی (۵۵ جوجه در هر متر مربع از قفس)، این امکان را ایجاد می کند که در این سیستم، عملکرد خوبی وجود داشته باشد. نیاز های آبخوری و دانخوری را در این دوران به ترتیب ۲ تا ۳ سانتی متر لبه دانخوری و ۱ تا ۱٫۵ سانتی متر لبه آبخوری برای هر پرنده در نظر می گیرند. فضای آبخوری و دانخوری در سیستم بستر می بایست با افزایش سن جوجه ها افزایش پیدا کند. در صورتی که آبخوری قطره ای تهیه گردد. برای هر بیست پرنده بالغ، یک آبخوری قطره ای در نظر گرفته شود. در صورتی که از سیستم قفس برای نگه داری جوجه بلدرچین ها و بلدرچین های بالغ استفاده شود، در موقع ساخت قفس ها، فاصله سیم های قفس بلدرچین در قسمت کف ۱ سانتی متر و در دیوار ها ۲ سانتی متر برای بلدرچین های بالغ و برای جوجه ها در کف فاصله ۰٫۸ سانتی متری و در دیوار ها ۱ سانتی متر رعایت شود. نرها و ماده ها می بایست هر چه زودتر از همدیگر جدا شده و به صورت مجزا نگه داری شوند. ماده ها نیز باید در سنین نزدیک به ۶ هفتگی در قسمت هایی که مخصوص تخم گذاری هستند، قرار داده شوند. سطح قفس در حد ۲۱۱ سانتی متر مربع برای هر قطعه بلدرچین تخم گذار ایتالیایی (۴۸ قطعه در متر مربع) را، بهترین سطح پرورش در قفس اعلام نمود.

محصولات مرتبط :

بسته آموزشی پرورش بلدرچین

سی دی آموزشی پرورش بلدرچین

طراحی نقشه سالن پرورش بلدرچین

مقالات مرتبط :

جوجه کشی و تعیین ظرفیت دستگاه جوجه کشی در مزارع پرورش بلدرچین

بيماري هاي ويروسي بلدرچين

بيماري آبله در بلدرچين

آنفلوانزاي پرندگان

آنفلانزای فوق حاد طیور

میزان مصرف خوراک بلدرچین ماده مولد و تخم گذار

تغذیه و پرواربندی بلدرچین

برخی مشکلات تغذیه ای مزارع پرورش بلدرچین در ایران

تاثیر دما بر مصرف دان بلدرچین

جوجه کشی طبیعی بلدرچین به صورت سنتی

عملیات بعد از جوجه کشی بلدرچین

بیرون زدگی مقعد (پرولاپس) در بلدرچین

لکوز LEUKOSIS

تو لک رفتن بلدرچین ( جلوگیری از تولک رفتن زودرس بلدرچین )

آشنایی جامع با پرورش بلدرچین

مایکوپلاسما, پاستورلوز و هموفیلوس پاراگالیناروم در بلدرچین

جوجه کشی و تعیین ظرفیت دستگاه جوجه کشی در مزارع پرورش بلدرچین

منبع : بلدرچین