بیماریهای دستگاه حرکتی

این بیماریها عبارتند از: آرتریت، ازوتوریا، مشکلات کمر، میخچه، شکستگی، بیماری ناویکولار، سوراخ شدن کف پا، ترک سم، درد قلم پا، اسپاوین، استخوانچه های اضافی، مشکلات مفصل زانو، کشیده شدن تاندون، ورم مفصل ساق پای اسب، آماس چرکی پای اسب و آماس مچ که در زیر تعدای از آنها توضیح داده می شوند.

آرتریت یا بیماری مفصل دژانراتیو

آرتریت به معنای التهاب مفصل است و دلالت بر یک تخریب دائمی در مفصل دارد که برای اسب بسیار دردناک است. بیماریهای ناویکولار و زواید استخوانی بخولق که موجب لنگی می شود هم چنین تورم استخوان پای اسب همگی مثال های از آرتریت هستند که منحصر به اندام های پایینی اسب می شوند. کلیه مفصل های بدن امکان بروز آرتریت را به صورت نهفته دارند. این عارضه در اغلب موارد به علت از بین رفتن یا پاره شدن سطح مفصل به وجود می آید و به همین سبب آرتریت در اسب هایی که فعالیت شدید ورزشی دارند و یا در اسبهای مسن رایج تر است. در بیماری آرتریت علاوه بر دردناک بودن عضو مفاصل گرفتار اغلب در اثر افزایش مقدار مایع مفصلی متورم می گردند.

درمان

هر مفصلی که بیش از یکی دو روز دردناک باشد باید از نظر آرتریت بررسی گردد. عکس برداری توسط اشعه ایکس بهترین روش تشخیصی است.

اولین و مهم ترین بخش درمان استراحت است. داروهای ضد التهاب نظیر فنیل بوتازون، فلونیکسن یا مکلوفنامیک اسید، آرتریت را التیام نمی دهند بلکه فقط درد را از بین می برند. از این داروها برای اسب هایی که مجبور به ادامه تمرینات هستند استفاده می شود. اخیرا به این نتیجه رسیده اند که عامل اکثر دردها التهاب غضروف مفصل است نه تغییرات استخوانی که در این حالت موجب غیر موثر شدن خاصیت لغزشی مایع مفصلی می گردد.

ازوتوریا

علائم کلینیکی آن بسیار ساده است ولی شناخت عامل آن کار بسیار مشکلی می باشد. در ازوتوریای حاد اسب در حین تمرین دچار کوفتگی می شود. عضلات پهن پشت و قسمت 4/1 عقبی حیوان سفت و دردناک می گردند. اگر اسب را مجبور به ادامه تمرین کنند وضعیت اسب بدتر می شود تا جایی که دیگر به هیچ عنوان قادر به حرکت نخواهد بود. در این حالت ممکن است بخوابد و دیگر قادر به ایستادن روی پاهایش نباشد.

قبل از معاینه توسط دامپزشک می توان با مشاهده عرق کردن زیاد و بسیار سریع تر از انتظار اسب در حین تمرینات به وجود عارضه پی برد. اسب حرکات یورتمه بلند و چهار نعل را انجام می دهد ولی نه به آن نحوی که از او انتظار می رود و خیلی سنگین تر از حد انتظار تنفس می کند. ازوتوریا در واقع به شکل یک خستگی غیر طبیعی خود را نشان می دهد. در ازوتوریا هم چنین در اثر تجمع مقادیر زیاد اسید لاکتیک و خاصیت اسیدیته آن تخریب عضلانی صورت می گیرد. این تخریب عضلانی را می توان به طریق اندازه گیری سطوح آنزیم های خارج شده از سلولهای تخریبی در خون اندازه گیری کرد. این عارضه در اسبی که به علت تمرینات زیاد تغذیه اضافه می شود رخ می دهد و در این شرایط کربوهیدرات مازاد به صورت نشاسته و گلیکوژن در عضلات ذخیره می شود. اگر به اسب هایی که ازوتوریا دارند استراحت داده و جیره غذایی شان را کم کنند می توانند تا حدودی فاکتورهای مزاحم تشدید کننده را کاهش دهند.

درمان

اگر اسب دچار ازوتوریا شده دیگر او را راه نبرید و اگر برای برگشت به اصطبل فاصله زیادی باید بپیماید یک وقفه موقتی داشته باشید. در ازوتوریای حاد نباید اجازه داد که اسب دراز بکشد زیرا هنگام برخاستن به نیروی زیادی نیاز دارد که تامین این نیرو وضعیت اسب را بدتر می کند. مواد حاصل از تخریب عضلات موجب مسدود شدن کلیه ها می شود و بدین ترتیب اسب را باید وادار به نوشیدن و ادرار کردن نمود تا این مواد شسته و خارج گردند. داروهای دیورتیک هم به شست و شوی کلیه ها و دفع این مواد کمک می کنند. البته تزریق درون سیاهرگی سرم هم همین کار را انجام می دهد. مصرف ویتامین E و سلنیوم پس از ابتلا به ازوتوریا سرعت بهبود عضلات را تسریع می کند. به خصوص تجویز الکترولیت ها برای مستحکم کردن دیواره عضلانی تاثیر به سزایی دارد. مصرف یک اونس نمک در روز برای هر اسبی که در معرض خطر ابتلا به عارضه است موثر می باشد.

میخچه

میخچه ناحیه ایست از قسمت تحتانی کف پا با پاشنه نعل که دچار کوفتگی شده است. کوفتگی در اثر تلفیق نعل نامناسب با وزنی است که به جای مرکز به پشت پا وارد می شود. میخچه ها غالبا در پاهای جلویی و در بخش داخلی پاشنه پا ایجاد می شوند. زیرا این ناحیه بیشتر تحت تاثیر فشار وزن است. پای اسب هنگام لمس سرد است و به دلیل آن که ناحیه با نعل پوشانده شده هیچ علامت قابل تشخیصی مشاهده نمی شود. اگر به آن بخش از پا ابزار معاینه سم فشار وارد آوریم موجب درد می شود و مطمئن ترین راه تشخیص برداشتن نعل و دیدن زیر آن است.

درمان

برای تشخیص آنها نعل برداشته می شود و پس از تشخیص برای بهبود لامینای حساس شده پا نباید نعل گذاشته شود. کبودی و قسم شاخی عفونی باید برداشته شود و پس از آن به منظور کاهش درد و التهاب باید ضمان گذاری گردد. پس از بهبود اسب را دوباره باید با نعلی مناسب و به اندازه پای خودش نعل بندی نمود. در اینجا قسمتی از نعل که روی زمین قرار می گیرد بایستی به مقدار 1اینچ از ناحیه پاشنه اش بریده شود. با این کار هنگام تمرین فشار کمتری به قسمت میخچه پای اسب وارد می شود.

استخوانچه های اضافی (اسپلینت)

اسپلینت یک غده استخوانی است. این غده های استخوانی می توانند در پای دیگر و یا دست دیگر اسب هم ایجاد شوند. این عارضه بی نهایت شایع است و در حقیقت تعداد زیادی از اسبها حداقل یک غده در دست یا پای خود دارند. تصور می شود که غده ها نشانگر تمایل استخوان ساق به دراز شدن هستند که این استخوان احتمالا یا نابالغ است یا نسبت به فشارهای وارده ضعیف می باشد. اسپلینت غالبا در اسب های جوانی که آموزش را شروع می کنند تشکیل می شود ولی در دیگر سنین هم اگر شرایط مهیا باشد ایجاد می گردد. عامل دیگر ایجاد کننده این عارضه لگد انداختن و ضربه است. عادت به انداختن وزن روی یک پا هم می تواند عامل دیگری در ایجاد آن می باشد. بسیاری از تورم ها ابتدا بافت فیبری اند که بعدها استخوانی می شوند.

درمان

استفاده از کیسه یخ و سرد نگهداشتن ناحیه درد را کاهش می دهد. تزریق کورتیزون در منطقه و یا مالیدن کورتیزون محلول هم توصیه می شود. در اسپلینت های دردناک حاد برای کمک به تشکیل استخوان طبیعی می توان از درمان با امواج الکترومنیتیک استفاده کرد. اگر با این حال درد پس از 10الی 14 روز هنوز ادامه داشت باید از پای اسب عکس گرفت تا احتمال شکستگی در استخوان ساق مورد بررسی قرار گیرد.

محصولات مرتبط :

بسته آموزشی پرورش اسب

سی دی آموزشی پرورش اسب

طراحی سوله

مقالات مرتبط :

آشنائی با لوازم سوارکاری

چگونه اسب انتخاب كنيم ؟

آنفلوانزای اسبی

تولید مثل اسب

رفتار با اسب

بیماریهای پوستی اسب

بیماریهای دستگاه تنفسی اسب

بیماریهای دستگاه گردش خون اسب

یماریهای دستگاه عصبی اسب

بیماریهای دستگاه گوارشی اسب

بیماریهای دستگاه ادراری و تولید مثلی اسب

تغذیه اسب

اصول اوليه واکسيناسيون در اسب

رنگها و علامتها در اسب

نعل بندی اسب

پرورش اسب اصیل ترکمن

همه چیز در مورد اسب

استانداردهای محل نگهداری اسب