|
ماهی پرت به معنی طوطی، از دسته ماهیان هیبریدی است. این بدین معناست که ماهی پرت در طبیعت وجود ندارد و از طریق تلفیق گزینشی چند ماهی مختلف به وجود آمده است. در بیشتر منابع، ماهیان میداس، رددویل و سورم به عنوان والدین این ماهی معرفی شده اند. ماهی پرت در گروه ماهیان سیچلاید قرار گرفته است. چرا که والدین این ماهی از دسته ی سیچلایدها بوده اند و همچنین رفتار این ماهی مشابه به رفتار این دسته است.
پرت معمولی دارای رنگ آمیزی زیبایی نیست و به همین خاطر معمولا” توسط عرضه کنندگان رنگ آمیزی می شود. رنگ آمیزی ماهی از طریق تزریق رنگ دانه به زیر پوست یا به عبارتی خالکوبی انجام می شود. در برخی موارد ماهی را به طور کلی به رنگ های سبز، آبی، بنفش و … در می آورند و در موارد دیگر طرح های خاصی بر روی بدن ماهی ایجاد می کنند.
پرت رشد سریعی دارد و به همین دلیل به آکواریومی با حداقل حجم ۱۲۰ لیتر نیاز دارد. این ماهی تا ۲۰ سانتی متر رشد می کند. آکواریومی با چیدمان سنگی و فاقد گیاه برای این ماهی مناسب است. دمای ۲۴ تا ۳۰ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۶٫۶ تا ۷٫۰ مناسب ماهی پرت می باشد.
ماهی پرت در آکواریوم های مختلف رفتار متفاوتی از خود نشان می دهد. اما به طور کلی می توان آن را آرام تر از سایر سیچلایدها دانست. نگهداری این ماهی با سایر سیچلایدهای آمریکایی امکان پذیر است.
برای تکثیر این ماهی باید از یک پرت ماده و سایر انواع سیچلاید به عنوان نر استفاده نمود. چرا که جنس نر پرت اقیم بوده و قدرت بارور کردن تخم ها را ندارد. ماهی پرت با ماهی هایی همچون فلاورهورن، سیچلاید گلدتریماکو، سیچلاید ویجا، میداس، رددویل، تگزاس و سورم جفت می شود. در زمان تخمریزی، جفت ماهی فضایی غار مانند مانند یک گلدان را انتخاب کرده و درون آن را به دقت تمیز می کنند. سپس تخمریزی در آن محل انجام می گیرد. لاروها پس از ۲ تا ۳ روز از تخم خارج شده و پس از ۶ تا ۷ روز قادر به شنا کردن خواهند بود. در صورتی که شرایط آکواریوم مناسب باشد، والدین تا مدت ها از نوزادان مراقبت خواهند نمود.
برای تغذیه ی این ماهی می توان از انواع غذاهای بسته بندی مخصوص سیچلاید ها مانند تترا سیچلاید استفاده نمود. کرم خونی منجمد و میگوی خشک نیز از دیگر غذاهای مناسب برای این ماهی هستند.
| .: نظر شما در مورد این مطلب:. |
|
|
|
درباره ما
تماس با ما