بخشی از فرمایشات امام خمینی (ره) در خصوص طب سنتی: امیدوارم همه آقایان کمک کنند تا فرهنگ‌مان و فرهنگ اسلامی‌مان، فرهنگی که شیخ‌الرئیس را درست کرده است را بازیابیم.
بخشی از فرمایشات مقام معظم رهبری در زمینه گیاهان دارویی و طب سنتی: ما که ابن سینا را داشتیم که هنوز که هنوز است کتابش یک مرجع درس و فهم پزشکی در دانشگاه‌های دنیا است یا رازی را داشتیم یا دیگرانی از این قبیل را، بایستی امروز به خودکفایی علمی کشور امید ببندیم.
طب سنتی که یادگار گذشتگان ما می‌باشد، پس از ظهور اسلام به تکامل رسید و بزرگانی چون رازی و فارابی و بوعلی سینا محصول حوزه‌های علمیه آن زمان بوده‌اند که هنوز به‌عنوان افتخار کشور ایران در دنیا مطرح هستند.
مصوبه سند ملی گیاهان دارویی و طب سنتی در جلسه ۷۳۵ مورخ ۲۵/۲/۹۲ شورای عالی انقلاب فرهنگی و براساس پیشنهاد مورخ ۱۰/۲/۹۲ شورای ستاد راهبردی اجرای نقشه جامعه علمی کشور به تصویب رسیده است.
بدیهی است برای هدایت کردن حرکت احیا و توسعه گیاهان دارویی و طب سنتی ایران با استفاده بهینه از تمامی منابع ملی، داشتن یک سند علمی که به همه نکات لازم توجه کافی مبذول داشته باشد، امری واجب و اجتناب ناپذیر است.
ارزش‌های بنیادین
با توجه به مبانی ارزشی نظام علم و فناوری نقشه جامع علمی کشور و تأکید بر حاکمیت جهان بینی توحیدی اسلام، عدالت محوری، اخلاق محوری، ثروت‌آفرینی، هماهنگی با محیط زیست و اهمیت کرامت انسانی، مبانی ارزشی سند ملی گیاهان دارویی و طب سنتی عبارتند از:
۱. اعتقاد به انحصار شفا برای خداند و وسیله بودن طب برای تحقق اراده الهی در شفای بیماران
۲. آمیختگی طب سنتی ایرانی با آموزه‌های اخلاقی و تعهد دینی و ضرورت مراعات دقیق موازین اخلاقی در تمام مراحل آموزش، پژوهش و ارائه خدمات پزشکی در عالی‌ترین سطح
۳. عدالت محوری در توسعه بخش گیاهان دارویی و طب سنتی و برخورداری از دستاوردهای آن
۴. اعتقاد راسخ به حفظ سلامت و بهداشت جسم و جان در آموزه‌های دین.
۵. اخلاق محوری، تقدم مصالح عمومی بر منافع فردی و گروهی، تقویت روحیه تعاون و مشارکت و مسئولیت‌پذیری آحاد علمی و نهادهای مرتبط با آن
استفاده از گیاهان دارویی به قدمت عمر انسان است چون بیماری ها با پیدایش بشر متولد شده اند و اسناد چند هزار ساله موجود در تاریخ طب و داروسازی حاوی تجربیات و اطلاعات ارزشمند گیاهان درمانی می باشد. تا چند دهه گذشته آنچه که بعنوان دارو مورد استفاده قرار می گرفت از منابع طبیعی و به طور عمده از گیاهان بدست می آمد. با پیشرفت سریع علوم از یک سو، و مسائل اقتصادی از سوی دیگر از مصرف گیاهان دارویی به صورت گذشته کاسته شد و داروهای شیمیایی در بسیاری موارد جایگزین گیاهان شدند.
تجربه چند دهه اخیر نشان می دهد که داروهای شیمیایی با تمام کارایی، اثرات نامطلوب و ناگوار بسیاری به همراه دارند. امروزه ثابت شده است که کمتر ماده خالصی وجود دارد که دارای اثرات سوء نباشد به همین دلیل در چند دهه اخیر بازگشت به استفاده از گیاهان دارویی مورد توجه بسیار قرار گرفته است و دانشگاه ها، مراکز تحقیقاتی، کارخانه ها و سازمان بهداشت جهانی برنامه های وسیعی جهت استفاده گیاهان دارویی تدارک دیده، و نقش گیاهان دارویی را در قرن بیست و یکم سرنوشت ساز تلقی نموده اند.
با توجه به اینکه در حال حاضر مواد اولیه دارویی در ایران کمتر ساخته می شود و در صنعت داروسازی به طور اساسی نیازمند به این مواد می باشیم؛ استفاده از منابع گیاهان دارویی داخلی یکی از راه های کاهش این نیاز است که از دیر زمان در ایران به طور سنتی رواج داشته است. اما استفاده های صحیح از گیاهان دارویی مشروط به وجود اطلاعات دقیق و علمی است که متأسفانه بر اثر مرور زمان و به علت دخالت افراد ناآگاه و سودجو منحرف گشته و افسانه ها و مطالب غیر واقع به آنها اضافه شده است که باید آنها را از هم جدا نمود و این جداسازی احتیاج به افراد متخصص و صاحب نظر دارد تا نتایج حاصله سودمند قرار گیرد.
امید است که با کمک مسئولین محترم کشور و افراد نخبه و توانمند در میهن عزیزمان ایران بتوانیم میراث های ارزشمند فراموش شده در کشور که زمانی پیش رو علوم پزشکی و داروسازی بوده است را زنده نماییم.
