مدت‌هاست که خبر خصوصی‌سازی دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به گوش می‌رسد و کارگروه مسئول بر این امر تاکید فراوانی دارد که خصوصی‌سازی این دو باشگاه به‌طور کاملا واقعی خواهد بود و این دو باشگاه اززیر سایه حمایت دولت خارج خواهند شد. در این نوشتار فرض ما این است که سرانجام پرسپولیس و استقلال به اشخاصی که ماهیت واقعی غیردولتی دارند واگذار خواهد شد و بر این اساس در بخش اول به بیان بعضی از واقعیت‌ها و احتمالات مرتبط با خصوصی‌سازی این دو باشگاه می‌پردازیم:
۱- با واگذاری این دو باشگاه می‌توان گفت ورزش ایران یک گام بسیار بلند در مسیر حرفه‌ای شدن برداشته است و وزارت ورزش پس از سال‌ها خواهد توانست روی مسئولیت‌های ذاتی و مهم‌تر خود برای اداره و توسعه ورزش همگانی و دستیابی به اهداف ورزشی سند چشم‌انداز و سند راهبردی ورزش کشور تمرکز کند و همگام با برنامه‌های توسعه اقتصادی و اجتماعی به ایفای نقش در سلامتی و نشاط مردم و توسعه کشور در حیطه ورزش بیندیشد.
۲- بخشی از بودجه و منابع مالی و یارانه‌ها و حمایت‌های پرهزینه وزارت ورزش که تاکنون مصروف اداره و حفظ این دو باشگاه می‌شده، آزاد می‌شود و به امور دارای اولویت بیشتر اختصاص می‌یابد.
۳- منابع حاصل از فروش این دو باشگاه می‌تواند برای تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام دارای اولویت در حیطه ورزش صرف شود و عوارض و مالیات‌هایی که تاکنون به‌دلیل دولتی بودن این دو باشگاه در دسترس دولت قرار نمی‌گرفت و عملا قابل وصول نبود در دسترس خواهد آمد و قابل وصول خواهد شد و احتمالا خواهد توانست فرهنگ مالیاتی در حیطه ورزش را بهبود بخشد.
۴- حاکمیت منطق اقتصادی بر فعالیت باشگاه‌های ورزشی حرفه‌ای پس از آنکه پرسپولیس و استقلال به بخش خصوصی واگذار شدند افزایش خواهد یافت و فقدان تناسب بین درآمدها و هزینه‌ها در ورزش حرفه‌ای به‌تدریج از بین خواهد رفت.
صادق رئیسی‌کیا، مدیرعامل سابق راه‌آهن
90tv
درباره ما
تماس با ما