عفونت پارامیکزوویروسی عفونت حادی است که با اسهال و نشانه های عصبی و پیچش گردن مشخص می گردد.عامل بیماری ویروس پارامیکزو است که حرارت بر آن تاثیر نموده و ضد عفونی های معمولی آنرا از بین می برد.راههای انتقال عفونت به دو روش مستقیم عفونت از راه تماس نزدیک با پرندگان وحشی در هنگام مسابقه(البته در کبوتران مسابقه مسافتی)منتقل می گردد.در روش غیر مستقیم عفونت از راه غذا و آب و لوازم آلوده و از طریق پرندگان حامل بیماری که از خود عوارضی نشان نمی دهند منتقل می گردد.
اسهال سبز- بی اشتهایی-ژولیدگی پرها و سختی پرواز-لرزش سر و گردن و در پی آن فلجی بالها و پاها دیده می شود.نسبت آلودگی بر حسب حدت ویروس بین ۲۰٪ تا ۸۰٪ بوده و نسبت مرگ و میر ممکن است به ۹۰٪ نیز برسد.
آثار بیماری در کالبد گشایی مشخص کننده بیماری نیست.معمولا شاهد خونریزی جدار روده ها-پانکراس و پیش معده همراه با پر خونی ریه ها بزرگ شدن طحال خواهیم بود.
در آزمایشگاه می توان ویروس را جدا کرده و بر روی جنین تخم مرغ ویا بافت سلولی کشت داد.همچنین می توان با آزمایش سرولوژی وجود پادتن های بیماری را تشخیص داد.
این بیماری را باید از بیماری سالمونلوز و نیوکاسل تفریق کرد.این کار را می توان در آزمایشگاه انجام داد.
جلوگیری از اخطلاط کبوترها با پرندگان وحشی و رعایت بهداشت جایگاه و لوازم آن.
از بین بردن لاشه کبوترهای تلف شده در اثر بیماری به روش بهداشتی.
استفاده از واکسن روغنی تهیه شده از ویروس کشته.
منبع : http://www.mainvets.com
درباره ما
تماس با ما