درجه حرارت احتمالاً مهمترین عامل محیطی است که برجنین تأثیر می گذارد. در حرارت بهینه برحسب سایر عوامل از قبیل مدل دستگاه جوجه کشی- رطوبت یا قرار داشتن جنین های چندسنی در دستگاه تغییر پیدا می کند. بتدریج که جنین رشد می یابد. تا رسیدن به مراحل مختلف، درجه حرارت بهینه نیز ظاهراً تفاوت پیدا می کند.وقتی دستگاه جوجه کشی با بهینه حرارتی کار کند میزان رشد جنین به حد کافی و کامل خواهد بود. حرارت پایینتر از حد بهینه نیز منجر به رشد ضعیف تر جوجه بعد از تولد می باشد . درجه حرارت مطلوب در دوره جوجه کشی برای ماشین هائیکه هوا در آنها به چرخش می افتد تقریباً 37 تا 38 درجه سانتیگراد و برای ماشین هائیکه هوا در قسمت بالای تخم مرغها به حالت سکون است 38 تا 39 درجه سانتیگراد می باشد.
درجه حرارتهای غیر عادی
عموماً با افزایش درجه حرارت و با مدت زمان قرار گرفتن در حرارت و بخصوص با جوانتر بودن جنین ها، تأثیر درجه حرارتهای بالا روی هچ زیادتر می گردد. جنین نسبت به حرارتهای بالاتر از حد نرمال کاملاً حساس می باشد . زیرا احتمال می رود که حد حرارت بهینه به حد بالای حرارت کشنده نزدیک تر باشد تا به حد پایین حرارت کشنده. درجه حرارت های بالا باعث ایجاد ناهنجاریهایی در سیستم عصبی- قلب و گردش خون- کلیه و پرده های جنینی می شوند. جوجه هائیکه هچ می شوند نیز ممکنست رنجور، سست و پاهای آنها غیر استوار باشد.
درجه حرارتهای پایین در جوجه کشی منجر به ناهماهنگی رشد می میگردد زیرا هر بافت یا اندامی نسبت به درجه حرارت واکنش متفاوتی از خود نشان می دهد. درجه حرارتهای زیر 23 درجه سانتیگراد( از لحاظ فیزیولژیکی صفر، یا نقطه ای که در آن رشد متوقف است یا شروع می شود) منجر به تعویق رشد می گردد ولی اگر تخم مرغ را هرچه زودتر دوباره گرم کنند رشد از سرگرفته خواهد شد.
ناهنجاریهای ناشی از سرما هنگامی اتفاق می افتند که درجه حرارت به اندازه کافی پایین بوده و باعث ایجاد کریستالهای یخ در بافتهای جنین می گردد. جنین های مسن تر نسبت به پایین بودن درجه حرارت حساس ترند تا جنین هایی که جوان هستند.
درجه حرارت های پایین باعث اختلالات در قلب و گردش خون – ضعف در رشد پرده ها و جذب مواد مغذی و بالاخره امکان عدم فعالیت کبد می گردد. سرد شدن های متناوب، شبیه به آنچه که در جوجه کشی طبیعی رخ می دهد بنظر می شد که در دستگاه های جدید جوجه کشی ضرورتی ندارد.
جهت تخم مرغ- چرخاندن
قصور در چرخاندن تخم مرغها از میزان جوجه در آوری می کاهد و تعداد جنین هایی را که در وضعیت ناجور قرار می گیرند افزایش می دهد. جوجه در آوری رضایت بخش با تخم مرغهایی حاصل می شود که ته باریک آنها بطرف پایین قرار گرفته و در حول محور کوتاه تخم مرغ می چرخند. بهترین نتایج با تخم اردک و غاز موقعی بدست می آید که بصورت افقی قرار گرفته و در حول محور بلند خود می چرخند.
تخم مرغها باید حداقل 3 بار در روز چرخانده شوند. تناوب چرخش عملاً در هر روز باید 24 مرتبه باشد. هرچند که حداکثر هچ با 96 دور در روز بدست آمده است.
تخم مرغهائیکه قسمت باریک آنها پایین واقع شده باید تحت زاویه 20 تا 45 درجه نسبت به خط افقی چرخانده شوند. تخم مرغهائیکه بصورت افقی خوابانده می شوند باید تقریباً تحت زاویه 180 درجه چرخانده شوند که جهت آنها بطور متناوب در هر چرخش تغییر پیدا می کند.
عمل چرخاندن در 2/3 دوره جوجه کشی یا تا هنگام بسته شدن کامل پرده کوریوآلانتوئیس (Chorioallantios) بدور جنین باید انجام شود. مدت مدیدی است که معلوم شده چرخاندن تخم مرغها از چسبندگی پرده های جنین پیشگیری کرده حرکت جنین را در وضعیت طبیعی تسهیل می نماید و بنابراین از وضعیت های ناجور جنین و ناهنجاریهای جنینی جلوگیری می نماید. اخیراً دانسته شده است که چرخاندن باعث تسریع رشد پرده های جنینی، جذب سفیده و زرده، افزایش سرعت عمل قلب و بهبود تبادل اکسیژن می گردد.
درجه حرارت مناسب دستگاه جوجه کشی، جهت تخم مرغ و چرخش صحیح تخم مرغ در موفقیت حاصل از فرایند جوجه کشی و رشد طبیعی جنین نقش حساسی بازی می کنند. شرایط بهینه در طول مدت جوجه کشی نه تنها منجر به حداکثر میزان جوجه در آوری می شود بلکه امکان بدست آوردن حداکثر بهره از جوجه ها را بعد از تولد نیز فراهم می سازد.
منبع: joojekeshi.com
