اسطوخودوس
نام انگلیسی:Lavender
نام علمی:Lavandula angustifolia Mill
تیره: Labiatae
شرح:دو گونه اسطوخودوس بوته های کوچکی است که ارتفاع آنها به ۷۰ سانتیمتر می رسد و هر یک در قاعده حالت چوبی پیدا می کنند. پا جوشهای سبز و چهار گوش دارد. برگهای آن نیزه ای، باریک، به رنگ نقره ای تا خاکستری، کرکدار و لب برگشته است. در گونه L. latifolia طول برگها ۴-۶ برابر و در گونه L.angustifolia هشت برابر عرض آنهاست. گلهای این دو گیاه به شکل سنبله روی پایه قرار دارد.
قسمت های مورد استفاده: گلهای خشک بدون پایه .
زیستگاه و گردآوری: اسطوخودوس به طور وحشی فقط در نواحی مدیترانه می روید ولی به وفور در مناطق گرم اروپا از جمله بریتانیا در باغچه ها کاشته می شود. به طور پراکنده نیز می روید. گلهای آن در سایه در حرارت کمتر از ۳۵ درجه سانتی گراد خشکانده می شود.
ایران:
ترکیبات و اثر: گلهای اسطوخودوس حاوی اسانس فرار و تانن است و مسکن سیستم اعصاب مرکزی و دستگاه تنفس است. یک پیشاب آورملایم است و خاصیت بادشکن دارد. هم چنین با تاثیر بر روده کوچک نفخ را برطرف می کند. در استعمال خارج، اسانس آن محرک پوست است.
مصرف: تیزان این گیاه را ( معمولا مخلوط با گیاهان دیگر ) به عنوان مسکن، بادشکن و خواب آور ملایم مصرف می کنند. گاهی از آن برای کاهش سرفه و از بین بردن نفخ یا اسهال استفاده می شود. هم چنین می توان آنرا به عنوان یک داروی مدر مصرف نمود ( برای این منظور بهتر است از داروهای فعالتر دیگر استفاده کرد ). از طریق خارجی عرق اسطوخودوس را به شکل لینیمان برای درمان روماتیسم به کار می برند و دم کرده آنرا روی زخمها می مالند.
.: نظر شما در مورد این مطلب:. |
|
|