نوتوکاکتوس NOTOCACUS
نوتوکاکتوس با ساختاری کروی تا تخم مرغی شکل به قطر ۵/۷ تا ۱۰ سانتیمتر و ارتفاع۸ سانتیمتر، در آرژانیت و سرتاسر اروگوئه، جنوب برزیل گستردگی دارند. بدنۀ آنها در رنگ های سبز، آبی سبز و قرمز قهوهای دارای ۱۰ تا ۳۰ شیار مشخص می باشد. بیشینه بلندی آنها به ۱ متر نیز می رسد (N.leninghausii). آرئول ها در اندازه های مختلف، در فاصله نزدیکی از هم قرار دارند و در برخی گونه ها، گرد و کروی و در رنگ های سفید، زرد و قهوه ای دیده می شوند. هر آرئول دارای ۲۰ خار شعاعی به درازای ۶/۰ تا ۵/۲ سانتیمتر که فشرده به هم قرار گرفته اند و ۶ خار مرکزی یا کانونی که درازای آنها غالباً ۲ برابر خار شعاعی است و رنگ خارها در گونههای مختلف از سفید، زرد طلایی تا قرمز قهوه ای دگرگونی دارد.
گل های قیفی شکل به قطر ۲۵/۱ تا ۵/۷ در رنگهای زرد و قرمز و ارغوانی تیره در اواخر فصل بهار و سراسر تابستان ظاهر می شوند. میوه ها کوچک به قطر ۲۵/۱ سانتیمتر که پوشیده از خارهای کوتاه هستند ازدیاد نوتوکاکتوس از طریق قلمه زدن امکان پذیر است و پاره ای از گونه های آن نیز توسط کشت بذر تکثیر می شوند. هرگاه بذری را در این گونه کاکتوس ها برای کشت برمی گزیند، بهتر است بذرها تازه باشد. چرا که بذر برخی از نوتوکاکتوس ها قوه نامیه خود را پس از مدتی از دست داده و درصد رویش آنها بسیار کاهش می یابد. گونه N.leninghausii یکی از انوایع است که همواره دارندگان مجموعه کاکتوس ها یک یا چند عدد از آنها را نگهداری می کنند. این گونه خود واریته های متعددی دارد. کرک های زرد و بلند آن نمای ویژه ای به مجموعه کاکتوس ها می بخشید و از گیاهان گلدانی مرغوب به شمار می روند.
نوتوکاکتوس هاسل برجی (N.haselbergii) نیز از زیباترین نوتوکاکتوس ها می باشد. روش بذر کاری و تکثیر آنها به وسیله افراد تازه کار غیرممکن است. بذرها بسیار ریز و پس از رویش نیز نگهداری آن بسیار دشواری می باشد. این گونه از نوتوکاکتوس در رنگ های گوناگون دیده می شود و در زمان گلدهی هم معمولاً چند غنچه کوچک در کانون آن نمایان می گردد.
نوتوکاکتوس ها آفتاب دوست بوده و به آب کافی در طول فصول بهار تا پائیز نیازمندند در زمستان خاک آنها باید خشک باشد. شمار زیادی از گونه های نوتوکاکتوس تا چند درجه زیر صفر پایداری و مقاومت خوبی دارند.
شرایط نوری نامناسب و یا کم و زیاد شدن رطوبت محیطی موجب فرورفتگی ها و برآمدگی هایی بر روی پیکر نوتوکاکتوس ها می شود. از آنجا که بخش انتهایی نوتوکاکتوس بیشتر شکل زاویه دار داشته که به سمت نور قرار می گیرد از همین رو این کاکتوس «نوتوی خورشیدی» نیز نامیده می شود.
از شناخته ترین نوتوکاکتوس ها، می توان گونه های زیر زیرین را نام برد:
N.apricus, N.buinngii, N.floricomus, N.haselbergii, N.herterii, N.horstii, N.leninghasii, N.mammulosus, N.ottonis, N.roseo;uteus, N.rutilans, N.scopa, N.submammulosus, N.tabularis, N.ueblmannianus, N.werdermannianus.